بررسی رفتار لرزهای سازههای بلند تحت زلزله های حوزه دور و نزدیک گسل و مقایسه اثر زلزله ها با طیف طرح استاندارد 2800

طراحان سازه سعی نمودهاند با بهکارگیری آیین نامه های لرزهای خطرات ناشی از زمین لرزه را بر روی سازه های جدید و نیزساختمان های آسیب پذیر موجود کاهش دهند. برای طراحی سازه های بلند مرتبه و نیز مقاوم سازی و بهسازی آنها، توجه به سطوحعملکرد در آیین نامه های ساختمانی و بروز شدن آنها از نکات کلیدی و اساسی است و برای رسیدن به معماری خاص و ویژهمحدودیت های زیادی برای طراحان وجود دارد که باید با توجه به پارامترهای اقتصادی، قابلیت اجرا، حداقل تغییرات معماری و اضافهنشدن نیروی جدید اضافی اقدام به طراحی و مقاوم سازی نمود. در این تحقیق که بر روی دو نمونه 15 و 20 طبقه در شرایط ساختگاهیکسان تحت اثر شتاب نگاشتهای زلزلههای یکسان ثبت شده در فاصله دور و نزدیک گسل به عمل آمد مشخص شد که روشاستاتیکی معادل در تعیین برش پایه نسبت به روش دینامیکی در نمونه 20 طبقه از حاشیه اطمینان کمی (3/1%) برخوردار بوده ودر نمونه 11 طبقه این مقدار برابر (2/4-%) است، که بیانگر کمتر بدست آمدن برش پایه ناشی از تحلیل استاتیکی نسبت به تحلیل دینامیکی است و مشخصا لزوم تصحیح طیف بازتاب آیین نامه برای سازه های با دوره تناوب بالا تحت اثر زلزله های نزدیک گسل را مشخص می نماید.

کلیدواژه ها:

حرکات زمین لرزه ، سازه بلند ، تحلیل استاتیکی معادل ، تحلیل دینامیکی غیرخطی ، زلزله دور از گسل و زلزله نزدیک گسل