شئوشیمی سنگ های بازیک کرتاسه در جنوب غرب بیاضه (استان اصفهان)

دایک های بازیک کرتاسه در جنوب غرب بیاضه و شمال حاجی آباد رخنمون دارند. این منطقه بخشی از بلوک یزد ناپین بوده و در شرقی ترین قسمت آن قرار دارد. در بررسی های صحرایی به خوبی مشخص است که در این منطقه دو نوع دایک بازیک کرتاسه وجود دارد که دایک های بازیک کرتاسه قدیمی تر به گدازه های بالشی ختم می شوند. و دایک های بازیک کرتاسه جوانتر، فراوانی و ضخامت بیشتری دارند. همه دایک های بازیک مورد مطالعه شیل های ژوراسیک را قطع نموده و توسط آهک های کرتاسه پوشیده شده اند. ضخامت دایک های بازیک کرتاسه جوان تر به بیش از 20 متر نیز می رسد و اغلب تقریبا عمودی هستند. کانی های اصلی دایک های بازیک کرتاسه منطقه بیاضی پلاژیوکلاز و کلینوپیروکسن بوده، و کانی های اکتینولیت، اپیدوت، پرهنیت، سریسیت، کلسیت، کلریت و مگنتیت محصولات دگجرسانی می باشند. براساس شواهد پتروگرافی و کانی شناسی، بافت متداول بازالت های بالشی اینترگرانولار و آمیگدالوئیدال می باشد. فراوان ترین کانی های در این سنگ ها به ترتیب عبارتند از فلدسپار، ایلمنیت و الیوین. بافت متداول دایک های قدیمی دانه درشت افیتیک ساب افیتیک و پورفیریتیک با زمینه ای اینترگرانولار بوده و بافت متداول دایک های جوان تر انه ریز اینترگرانولار و اینتر سرتال می باشد. کانی های اصلی این سنگ ها عبارتند از: پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن، الیوین و ایلمنیت. بررسی های زمین شناسی نشان می دهد که در زمان کرتاسه پایینی در منطقه بیاضه، یک سیستم کافت نارس ایجاد شده است که ابتدا بر اثر شروع بازشدگی و کاهش فشار و درجه ذوب بخشی کم، ماگمان دارای ماهیت آلکالن، و سپس با افزایش درجه ذوب بخشی، ماگمان دارای ماهیت انتقالی و تولئیتی ایجاد شده است.

کلیدواژه ها:

ژئوشیمی ، دایک های بازیک ، کرتاسه ، بیاضیه ، ایران مرکزی