تاثیر آموزش تاب آوری بر کاهش افسردگی بیماران مبتلا به بدشکلی ناشی از سوختگی مراجعه کننده به بیمارستان سوانح و سوختگی و جراحی ترمیمی ولایت رشت

مقدمه و هد ف : پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش تاب آوری بر کاهش افسردگی بیماران مبتلا به بدشکلی ناشی از سوختگی انجام شد . روش ها : این پژوهش ار نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و با گ روه کنترل بود. بدین منظور از دی ماه سال 1395 تا اردیبهشت ماه 1396 از بین مراجعه کنندگان به درمانگاه بیمارستان سوانح و سوختگی ولایت شهرستان رشت تعداد 60 نفر که دچار بدشکلی ناشی از سوختگی بودند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش ( 30 نفر) و کنترل ( 30 نفر) قرار گرفتند. بیماران برگه مشخصات دمو گرافیک وپرسشنامه های تاب آوری کونور و دیویدسون (CD-RIS) و افسردگی بک ویرایش دوم (BDI-II) را قبل و بلافاصله بعد از اتمام مداخله در هر دو گروه تکمیل کردند. در گروه آزمایش، بیماران در کنار دریافت مراقبت معمول پزشکی به مدت دو ماه طی 8 جلسه 90 دقیقه ای و هفته ای یک بار تحت آموزش تاب آوری قرار گرفتند. داده ها با نرم افزا ر SPSS نسخه 23 و با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند نتایج : یافته های پژوهش بیانگر آن است که میانگین نمرات تاب آوری و افسردگی قبل از آموزش بیماران به ترتیب 10 / 59 ± 63 / 40 و 15 / 14 ± 46 / 76 بود که پس از اجرای آموزش به 7 / 02 ± 80 / 23 و 11 / 78 ± 18 / 70 رسید . نتیجه گیری : جلسات آموزش تاب آوری در کاهش علایم افسردگی بیماران مبتلا به بدشکلی ناشی از سوختگی موثر بوده و می تواند به عنوان یک روش درمانی در درمان افسردگی بیماران سوختگی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، افسردگی ، بدشکلی ، سوختگی