بررسی اپیدمیولوژی سوختگی الکتریکی در بیمارستان امیر المومنین (ع) شیراز

مقدمه و هدف : هدف این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی ناشی از سوختگی الکتریکی در بیماران مراجعه کننده به مرکز سوختگی بیمارستان امیر الموالمومنین (ع) شیراز می باشد . روش ها : این مطالعه توصیفی بین سالها ی 1398 - 1395 در مرکز سوختگی بیمارستان امیر الموالمومنین شیراز به صورت گذشته نگر انجام شده است. متغیر های مورد بررسی در این مطالعه شامل سن، جنس، علل حادثه، سطح سوختگی، مدت بستری بیماران بوده است. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج : در طی مدت 3 سال، 5875 بیمار در بیمارستان امیر المومنین (ع) بستری شدند که از این تعداد، 127 بیمار به علت سوختگی الکتریکی مراجعه کرده بودند . متوسط سن بیماران 23 / 14 ± 36/28 سال بوده، حداقل گروه سنی 1سال و حداکثر 75 سال بود. نتایج مطالعه نشان داد که 112 ( 20 / 88 درصد) نفر مرد و سایر بیماران زن بودند . متوسط سطح سوختگی در بیماران 24 / 13 ± 65 / 13 بود که در بازه ی ( 55 - 1) متغیر بود. از بین بیماران مبتلا به برق گرفتگی، 90/55 درصد در محل کاردچار حادثه شدند. 70 / 8 درصد از بیماران از کارمندان اداره برق بودند. علت سوختگی در 90 / 18 درصد از بیماران ولتاژ بالا، 40 / 9 درصد ولتاژ پایین، 70 / 19 درصد جرقه برق بود. 20 / 51 درصد بیماران روستایی و سایرین از شهرستان بودند. میانگین مدت زمان بستری 87 / 19 ± 72 / 20 بود. از میان بیماران، 50 / 68 درصد نیاز به گرافت پوستی، 40 / 50 درصد نیاز به دبریدمان متناوب، 60/12 درصد فلپ و 30 / 17 درصد قطع عضو شدند. نتیجه کشت میکروبی در 23 درصد بیماران مثبت بود که شایع ترین عفونت شناسایی شده پسودوموناس آئروژینوزا بود . نتیجه گیری : سوختگی ناشی از جریان برق و ضایعات ناشی از آن هنوز به عنوان یک مشکل در جوامع مدرن امروزی مطرح است. برای کاهش عوارض و مرگ و میر ناشی از آن نیاز به اقدامات درمانی طبی وجراحی خاص می باشد بنابراین لازم است تمهیداتی در زمینه آموزش به افراد درگیر به خصوص در محل کار در زمینه مراقبت از خود و نحوه مقابله با این حادثه داده شود که با در نظر گرفتن عوامل دخیل، راه های پیشگیری و درمان آن می توان به نحو موثری در کاهش مرگ و میرها و عوارض ناشی از آن موثر بود.

کلیدواژه ها:

اپیدمیولوژی ، سوختگی الکتریکی ، شیراز