ارتباط منظر بیرون با معماری درون درخانه های سنتی ایران (نمونه موردی :خانه طباطبایی کاشان)

ارتباط انسان با طبیعت و فضای باز محیط اطرافش امری با سیر تاریخی است که از دیرباز مورد توجه بوده است. این امر نشان می دهد که نیاز انسان به برقراری ارتباط با محیط بیرون نه تنها از لحاظ فیزیکی بلکه از لحاظ روحی نیز مهم و ضروری است. این نیاز در معماری اصیل و سنتی ایرانی کاملا مورد توجه معماران بوده است و آنها با طراحی کاملا متناسب و خردمندانه ی خود درصدد رفع آن بر می آمدند. متاسفانه امروزه رشد شهرنشینی و آپارتمان نشینی این امر اصلی و هم را به فراموشی سپرده است. بنابراین معماران و معماران منظر امروزه باید بیشترین تلاش خود را برای ارتباط انسان با محیط و منظر بیرونی به کار بندند تا بتوانند حداقل سهمی در رفع نیازانسان به ارتباط به طبیعت داشته باشند. هدف از انجام این پژوهش شناسایی این عوامل و عناصر ارتباطی بین معماری و منظر بیرونی و همچنین چگونگی ارتباط میان دو مولفه ی فضای درون و بیرون است. از آنجا که این موضوع همانطور که اشاره شد به خوبی در معماری سنتی ایران رعایت می شده است. ما به بررسی این عوامل و عناصر در خانه های سنتی ایران پرداخته ایم و به صورت جزء خانه ی طباطبایی کاشان را بررسی کردیم. این پروژه بر اساس تحقیقات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی انجام شده است و هدف آن کاربردی است.

کلیدواژه ها:

منظر ، درون و بیرون ، خانه ی ایرانی ، کاشان