نقش شورای حقوق بشر و سازمان بهزیستی ایران در قبال نوجوانان بی سرپرست مراکز شبه خانواده

خانواده، نقش مهمی در سلامت جامعه دارد و کودکان و نوجوانان برای پیشبرد کامل شخصیت خود باید تحت مراقبت والدین بزرگ شوند. از زمان زیست انسان بر روی کره زمین و رشد جمعیت و نسل ها بر روی آن همواره جمعیت کودکان و نوجوانان بی سرپرست به دلایل مختلف از جمله جنگ، تصادفات، غارت، قتل، عوامل طبیعی و مترقبه و غیره ... رو به افزایش بوده است. طبق دستورالعمل بهزیستی مراقبت و ساماندهی این ودکان بر عهده اداره بهزیستی می باشد. یکی از راه های نگهداری از این کودکان بر پایی مراکز شبه خانواده با کمک بخش خصوصی و تحت نطارت بهزیستی می باشد. قوانینی که وضع شده و مرتبا توسط کارشناسان ناظر اداره بهزیستی مورد نظارت واقع می گردند. از طرفی کمبودها و فقر، فشار مضاعفی را برای اینگونه خانواده ها تحمیل کرده و موجب افزایش انواع ناهنجاری های گردیده و سلامت آنها و در نهایت سلامت جامعه را به خطر می اندازد. پژوهش حاضر با بررسی وظایف حقوق بشر و سازمان بهزیستی در قبال نوجوانان بی سرپرست مراکز شبه خانواده پرداخته و در این راستا اهمیت مراقبت های خانواده محور یا شبه خانواده، اسکان در این موسسات با امید بازگشت کودک به خانواده را مورد بررسی قرار داده است روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیل می باشد سعی شده با کمک سازمان بهزیستی، حمایت، حفظ، مراقبت و صیانت از حقوق، کرامت و منافع کودکان نوجوانان، اجتناب از اقامت دراز مدت آنان و نیز انتقال موقت یا دائم با نظارت حرفه ای به دامان خانواده به عنوان اهداف اصلی دنبال می شود.

کلیدواژه ها:

نوجوانان ، بی سرپرست ، شبه خانواده ، حقوق بشر ، بهزیستی