تعهد به بیع و احکام آن

تعهد، رابطه حقوقی است که به موجب آن شخصی در برابر دیگری مکلف به انتقال و تسلیم مال یا انجام کار یا خودداری از انجام کاری می شود خواه سبب آن عقد یا ایقاع یا الزام قهری باشد یا ارادی در تفاوت عقد و تعهد باید گفت که تعهد یک رابطه دینی و شخصی است که بین طلبکار و بدهکار به وجود می آید و به عبارت دیگر تعهد یکی از آثار عقد است. تعهد ممکن است از عقد یا وقایع دیگر به وجود آید. عقد و تعهد از نظر مفهوم و آثار متفاوت هستند و ملازمه ای بین آن ها نیست. چون عقد بدون تعهد (مثل ودیعه) و تعهد بدون عقد (انند تعهدات قهری و تعهدات یک طرفه) ممکن است. بیع، اصطلاحی فقهی و حقوقی، ناظر به گونه ای از معامله که در آن کالایی با عوضی معلوم، اعم از کالا یا وجه نقد مبادله می شود. بیع از عقود لازم است. در منابع فقهی، بیع فرد اجلای معاملات مالی محسوب می شود و با توجه به پیشینه و گستره دیرینه آن، بسط یافته ترین مبحث در مباحث معاملات است. روش گردآوری مطالب در این مقاله به صرت کتابخانه ای می باشد. نتیجه اینکه، در بسیاری از موارد مربوط به معاملات دیگر، احکام بیع الگوی بسط احکام قرار گرفته است. بیع، مبادله مال در برابر مال است. معنای یاد شده، معنای لغوی بیع است و در باب تجارت یا بیع (بنابر اختلاف تعبیر در کلمات فقها) به تفصیل از احکام، اقسام و شرایط آن سخن رفته است.

کلیدواژه ها:

متعهد ، قانون مدنی ، اجرای تعهد ، جبران خسارت