مبانی و شرایط اعطای نهاد نیمه آزادی در نظام حقوق کیفری ایران و فرانسه

نظام نیمه آزادی به منزله یکی از جایگزین های حبس در حقوق ایران و فرانسه، شیوه ای است که براساس آن محکوم می تواند در زمان اجرای حکم حبس، فعالیت های آموزشی، حرفه آموزی، درمانی و نظایر اینها را در خارج از زندان انجام دهد. دیرینه این نهاد در فرانسه به سال 1978 برگشته و در حقوق ایران، می توان گفت این نهاد به رغم وجود آیین نامه زندان ها در سال های مختلف و نزدیکی ساختار آن با برخی نهادها از جمله زندان نیمه باز در چارچوب انتقال سیاست های کیفری، به صورت نمادین در قالب نوآوری های قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 پیش بینی گردیده است. شرایط ماهوی اعطای این نهاد، در حقوق ایران مواردی نظیر رضایت شاکی، سپردن تامین مناسب، تعهد به انجام یک حرفه و فعالیت اجتماعی و رضایت محکوم و در حقوق فرانسه نیز مواردی مانند تعهد به انجام یک فعالیت اجتماعی، رضایت محکوم و اعمال در مجازات های تا دو سال حبس می باشد. در رابطه با شرایط شکلی نیز، علی رغم آنکه مجازات اسلامی تنها به صدور آن توسط دادگاه صادر کننده حکم قطعی اشاره شده، با این حال، با بررسی دقیق تر ماده 57 قانون مجازات اسلامی و به تبع آنچه که درباره شرایط شکلی برای اعطای این نهاد در حقوق فرانسه آمده، می توان به مواردی همچون اعمال بعد از قطعیت یا شروع اجرای مجاطات و صدور آن، در قالب تصمیم قضایی قطعی و غیر قابل اعتراض اشاراه نمود.

کلیدواژه ها:

حبس ، کیفرزدایی ، نیمه آزادی ، آزادی مشروط ، قاضی اجرای مجازات