نقد و بررسی توصیف و القاهای عاطفی در داستان سپرده به زمین بیژن نجدی

بیژن نجدی با انتشار یک مجموعه داستان کوتاه در ابتدای دهه هفتاد شمسی به ادبیات ایرانی معرفی شد و به پاس قدرت قلمش ماندگار گردید. ژرفای زبانی و پیوند نجی با حوادث و رویدادهای اجتماعی و تاریخی از یک سو و بهره گیری ماهرانه واز توصیف های تاثیرگذار عاطفی از دیگر سو. او را در القای مفاهیم وعواطف مورد نظرش موفق و مثال زدنی کرد در پژوهش حاضر توصیف ها و القاهای عاطفی در داستان سپرده به زمین از مجموعه داستان کوتاه نجدی به نام پوزپلنگانی که با من دویده اند 1373 که شامل ده داستان است و در زمان حیات نویسنده به چاپ رسیده ، به دقت مطالعه و بررسی گردید. برای این منظور ابتدا با مفاهیمی چون توصیف و عاطفه آشناخواهیم شد. سپس بعد از تهیه داده های اصلی، در ابتدا تحلیلی کلی را ارائه کرده ایم، در ادامه به تحلیل جزیی روی آورده و از آنجایی که مکان و فضای داستان نیز از شاخصه های مهم در القاء های عاطفی هستند، این جنبه از مسائل مربوط به داستان نیز مدنظر قرار گرفته شده اند و احساس ها وعواطف ناشی از توصیف آنها شناسایی شده است.ورود مدرنیته و مولفه های آن در فضاهای داستان نیز از دیگر عوامل برانگیختگی عواطف و احساس های موردنظر نویسنده در این روزگار است که تحلیل و واکاوی شده اند. در پایان به این نتیجه دست یافتیم که: عواطف حاکم بر داستان های نجدی حاصل تجربه های شخصی اواز زمان کودکی است می توان گفت عاطفه ناشی از فقدان در این داستان نجدی عنصری محوری است وی با بهره گیری از عناصر عاطفی، حس های موردنظر را به خواننده القاء می کند و آنچه برای ارتباط گیری لازم است در او به وجود می آورد.

کلیدواژه ها:

بیژن نجدی ، عاطفه ، توصیف ، القای عاطفی