نقد و بررسی روایات اسرائیلی کشف الاسرار در داستان حضرت ابراهیم (ع)

اعراب جاهلی به دلیل ضعف فرهنگی همواره به عنوان یک مرجع علمی به علمای یهودی مراجعه می کردند پس از ظهور اسلام نیز این ارتباط وجود داشت و از این راه فرهنگ و باورهای یهودی در بین تازه مسلمانان رواج یافت تا جائیکه در بین متون تفسیری نیز نفوذ کرد. قرآن کریم در بیان داستان زندگی انبیاءالهی و تاریخ امت های پیشین به ذکر جزئیات نپرداخته و شرایط جامعه اسلامی بعد از رحلت پیامبر نیز راه را برای ورود اراجیف و اباطیل اهل کتاب به لایه لای متون اسلامی و تفسیری هموار کرد. خرافه ها و اباطیل یهودی و به طور کلی روایات امت های پشین به روایات اسرائیلی شهرت یافته اند و کشف الاسرار میبدی نیز بخش عظیمی از این روایات را در خود گنجانده است. حضرت ابراهیم (ع) از جرگه پیامبرانی است که مورد هجوم اباطیل و ترهات اهل کتاب قرار گرفته و از جمله دروغ های سه گانه ای به آن حضرت نسبت داده اند و یا برخلاف اعتقادات اسلامی اسحاق را به عنوان ذبیح الله معرفی کرده اند و در مورد سنت ختان نیز به ساحت مقدس این پیامبر عظیم الشان تهمت هایی نسبت داده اند انچه در این مقاله سودای طرح آن را داریم نقد و بررسی موارد ذکر شده در داستان حضرت ابراهیم (ع) با عنایت به متن کشف الاسرار می باشد.

کلیدواژه ها:

کشف الاسرار ، روایات اسرائیلی ، حضرت ابراهیم (ع) ، دروغ