بررسی اثر نانو ذره تیتانیوم بر روی سوختگی پوست موش نر بالغ NMRI در محیط In vivo

سابقه و هدف: در دهه اخیر، نانوتکنولوژی به زمینه امیدوار کننده ای برای پژوهش های تکوینی و درمانی تبدیل شده است. زخم های ناشی از سوختگی یکی از دیر بهبود یافته ترین زخمها هستند که جلوگیری از مزمن شدن وعفونت آن ها همواره مد نظر دانشمندان بوده است لذا در این پژوهش تاثیرات نانو دی اکسید تیتانیوم بر سوختگی پوست موش آزمایشگاهی مورد آزمون قرار گرفت. مواد و روش ها: 30 سر موش نر بالغ از نژاد NMRI در 5 گروه کنترل بدون سوختگی ، شم با ایجاد سوختگی وتیمار توسط حلال ، تجربی 1 با ایجاد سوختگی و تیمار ) 30 (mg/kg نانودی اکسید تیتانیوم ، تجربی 2 با ایجادسوختگی و تیمار) 150mg/kg ( نانودی اکسید تیتانیوم و تجربی 3 با ایجاد سوختگی و تیمار) 500mg/kg ( نانو دی اکسید تیتانیوم مورد آزمایش قرار گرفته شد پوست موش ها توسط هویه سوزانده شد. پس از 21 روز تیمار به کمک اتر بیهوش شدند و برش هایی با ضخامت 5 میکرومتر از آن ها تهیه شد و لایه ی شاخی ،اپیدرم ،درم، هیپودرم ،تعداد فولیکول مو ، تعداد رگ درمی و قطر رگ ها مورد بررسی قرار گرفت . یافته ها: در این بررسی تاثیر نانو دی اکسید تیتانیوم بر ضخامت لایه شاخی , لایه اپیدرم و حتی تعداد فولیکول های مو در گروه تجربی افزایش معنی داری (P<0.05) نسبت به گروه کنترل نشان داد. ضخامت لایه شاخی و ضخامت اپیدرم و تعداد فولیکول مو در گروه تجربی 3 دوز mg/kg 500 افزایش معناداری در سطح P<0.05 مشاهده شد.به طوری که مو های اطراف زخم رشد بیشتری را نسبت به گروه های دیگر داشتند .نتیجه گیری: نانو ذره تیتانیوم دی اکسید می تواند باعث سرعت بخشیدن به بهبود زخم های ناشی از سوختگی شود

کلیدواژه ها:

سوختگی ، نانو ذرات ، تیتانیوم دی اکسید ، پوست