رتبه بندی مولفه های تاب آوری شهری(نمونه موردی: شهر خرم آباد)

امروزه عمدتا شهرها و جوامع سکونتگاهی در مکان هایی ایجاد یا بنا شده اند که به لحاظ مخاطرات طبیعی در معرض وقوع انواع سوانح طبیعی و یا به دلیل پیشرفت تکنولوژی در معرض انواع سوانح انسان ساخت هستند. نگاهی که تاکنون در مدیریت سوانح و مدیریت شهری وجود داشته، نگاه مقابله ای و کاهش مخاطره بوده است. در این میان، مفهوم تاب آوری، مفهوم جدیدی است که بیشتر در مواجهه با ناشناخته ها و عدم قطعیت به کار برده می شود. برهمین اساس هدف تحقیق حاضر رتبهبندی عوامل موثر تاب آوری شهری در شهر خرمآباد میباشد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و رتبه بندی معیارها نیز با استفاده از تکنیک تاپسیس صورت گرفته است. براساس نتایج به دست آمده همکاری با افراد در سطح ناحیه با وزن0/75 وضعیت بهتری نسبت به سایرشاخصها دارد. تعامل نهادها با مردم نیز با وزن0/74 رتبه دوم و نسبت مردم مشمول بیمه نیز با0/71رتبه ی سوم و میزان اشتغال با 0/67 در رتبه بعدی قرار دارد ک که حاکی از اهمیت بالای آن در تابآوری شهری دارد. بین سایر معیارها معیار قطعات فرسوده و نفوذناپذیری فاصلهی زیادی با معیارهای بالای دارند و اهمیت کمتری نسبت به دیگر مقوله های تاب آوری دارند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تاب آوری شهری ، تاپسیس ، خرم آباد