بررسی رابطه میان انتقال دانش و عوامل سازمانی در سازمان تعاون روستایی استان کرمان

امروزه، تعاون، اهرم مناسب توسعه ی اقتصادی به شمار می آید که همگام با سیاست های دولت، در بهبود شرایط کسب و کار، تولید، ارتقاء سطح درآمدی و وضعیت اجتماعی موثر است. چنانچه این بخش مورد حمایت جدی قرار گیرد، بار هزینه های دولت کاهش مییابد. بدین لحاظ، بسیاری از کشورهای درحال توسعه، نوعی سیستم اقتصادی - اجتماعی، با لحاظ جایگاه ویژه بخش تعاون را ایجاد نموده اند. سازمان تعاون روستایی نیز با راهبرد کلان توسعه ی دانایی به عنوان نیاز اساسی سازمان دانشمحور در سازمان تعاون روستایی ایران، به وظایف سیاست گذاری، هدایتی، حمایتی، و نظارتی خود، به منظور کسب و حفظ مزیترقابتی میپردازد و میبایست به طور موثری به سمت منابع دانش حرکت نمایند که مقوله ی مدیریت دانش ، بهینه سازی دانش سازمانی در راستای بهبود عملکرد سازمان را عهدهدار است. لذا، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان انتقال دانش و عوامل سازمانی، در سازمان تعاون روستایی استان کرمان صورت پذیرفت که به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه ی گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. اطلاعات از طریق مصاحبه، مطالعات کتابخانهای و تحقیقات میدانی جمعآوری گردید. در تجزیه و تحلیل اطلاعات پرسشنامهای، از روشهای آمار توصیفی و استنباطی، و از ضریب همبستگی اسپیرمن به منظور بررسی وجود رابطه میان متغیرها استفاده شد. یافته ها نشان داد ضریب همبستگی عوامل سازمانی ( رسمیت، تمرکز، و جریان ارتباطات) با انتقال دانش، بهترتیب معادل -0/518، - 0/347 و 0/352 میباشد که بیانگر ارتباط معنادار هر سه عنصر ساختار سازمانی با انتقال دانش و عناصر ساختار سازمانی تعاون روستایی است.

کلیدواژه ها:

انتقال دانش ، عوامل سازمانی ، تعاون روستایی ، کرمان.