بررسی وضعیت آسایش اقلیمی سایت موزه تاریخی و باستانی بویه املش در ارتباط با گردشگری

هدف این مقاله، شناخت توان آسایش زیست اقلیمی، راحتی بافت فضای بیرون ساختمانی و گردشی منطقه در طول ماه های سال است که به عنوان بخشی از یک پروژه تحقیقاتی و با هدف بهره برداری از سایت بویه املش و افزایش بازدهی اقتصادی به اجرا درآمده است. در این مقاله سعی شده است آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس مدل ها و شاخص های زیست اقلیمی از قبیل روش اوانز، بیکر (CP)، دمای موثر (ET) و روش اولگی با استفاده از اطلاعات آماری ایستگاه اسپیلی طی سال های 1370 تا 1390 در یک دوره 20 ساله ارزیابی شود. نتایج حاصل از این مقاله با توجه به شرایط محیطی نشان می دهد که ماه های مهر و اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد و شهریور دارای آسایش محیطی و بهترین زمان برای ورود گردشگر به منطقه مورد مطالعه می باشند، و در این مواقع از سال شرایط آسایشی در این ناحیه تقریبا مهیاست.

کلیدواژه ها:

آسایش زیست اقلیمی ، بیوکلیمای انسانی ، سایت بویه املش