شناسایی ابعاد پایداری وتقویت آن به منظور دستیابی به توسعه پایدار شهری

توسعه پایدار، مفهوم جدیدی است که پس از انقلاب صنعتی و معضلات ایجاد شده در رابطه با صنعتی شدن شهرها و توسعه تکنولوژیک شهرها، و از طریق پیوند بین ابعاد مختلف توسعه (اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی) و توجه خاص به ملاحظات اکولوژیکی، شکل گرفته است. توسعه پایداردارای رویکردی جامع، طبیعتگرا و انسان مدارو دربردارنده مفاهیم ارزشمندی درزمینه حفظ، ارتقا و بهبود سلامت انسانها و نظامهای اکولوژیکی در بلندمدت و تامین نیازهای بشری، بدون از بین بردن توانایی نسل آینده است و رسیدن به پویایی اقتصادی، محیط زیست قابل زندگی و برابری اجتماعی از ابعاد مهم آن به شمار میآید. این نوع توسعه درواقع روشی است که با رفاه مردم در مناطق شهری رابطه ای مستقیم دارد از این رو تمامی ابعاد و جوانب زندگی شهرنشینی از نظراقتصادی، اجتماعی، سیاسی، کالبدی و ... را در بر می گیرد و از آنجایکه همه این ابعاد به طور طبیعی به یکدیگر وابسته می باشند و بریکدیگر تاثیرمی گذارند، ابتدا نیازمند شناخت و سپس اتخاذ چارچوب های دقیق برنامه ریزی شده و طراحی شده ای است که به مدد آن هماهنگی و تعادل، بالاترین سطح پایداری در شهرها ومناطق شهری حاصل شود. روند پژوهش این گفتار از جمع بندی تعاریف آغاز و به اصول، مبانی، اهداف، نظریات و شاخصهای توسعه پایدار شهری و چگونگی دستیابی به آن و نیز راهکارهایی در این زمینه پرداخته است.

کلیدواژه ها:

شهر ، توسعه ، توسعه پایدار ، ابعاد پایداری ، توسعه پایدار شهری.