روش نوین زمانبندی برای بهبود LPT و مقایسه آن با SPT

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 679

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CITCOMP02_407

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

زمانبندی در سیستم عامل تصمیم می گیرد که پردازش چه مدت و چقدر فرایند را در اختیار بگیرد .ایده اصلی زمانبندی برای استفاده بهینه از زمان CPU می باشد . هدف اصلی از زمانبندی وظایف، به حداقل رساندن زمان اجرای وظایف و افزایش توان سیستم می باشد .دو نوع الگوریتم زمانبندی ایستا و پویا وجود دارد . چگونگی تخصیص وظایف به منابع بطور موثر بر عهده زمانبند می باشد . در این مقاله ، روشی را ارایه می کنیم که باعث بهره وری CPU شده و توان عملیاتی را بالا می برد .در این روش ابتدا اعداد بصورت صعودی مرتب شده و سپس از میان اعداد ، بزرگترین عدد را از لیست وظایف کنار می گداریم . این اعداد را به روش LPT درون پردازنده ها قرار می دهیم یعنی اعداد بزرگتر در پردازنده های آزاد ابتدا قرار می گیرد . سپس بعد از اینکه همه وظایف بصورت روش LPT درون پردازنده ها قرار گرفت بزرگترین عدد را به تعداد پردازنده تقسیم می کنیم . این روش بصورت نیمه انحصاری است و قابل پس گرفتن .

نویسندگان

محسن حبی

گروه مهندسی کامپیوتر، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران

مریم حورعلی

مجتمع فناوری ارتباطات، فناوری اطلاعات و امنیت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر ایران، تهران، ایران

علی عالی نقی پور

گروه مهندسی کامپیوتر، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران

عباس میرزایی ثمرین

گروه مهندسی کامپیوتر، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران