بهبود الگوریتم احراز هویت و توزیع کلید در کانال های کوانتومی

امنیت الگوریتم های موجود که برای انتقال داده های امن از آن ها استفاده می شود متکی به میزان دشواری حل مسایل ریاضی و سختی پیدا کردن کلیدهای مخفی در یک زمان خاص است. اکثر روش های موجود فاقد توانایی کافی در جلوگیری از بازگشایی داده های رمز شده ارسالی و احراز هویت مناسب می باشند؛ به همین جهت ارایه الگوریتم و روش های نوین با رویکردهای جدید رمزنگاری ضروری است. در این مقاله ما با استفاده از مفاهیم اولیه مکانیک کوانتومی و رمزنگاری کوانتوم، یک الگوریتم احراز هویت و توزیع کلید کوانتومی به کمک توابع درهم ساز ارایه خواهیم داد. این الگوریتم برخلاف پروتکل های قبلی که از دو کانال ارتباطی کلاسیک و کوانتومی یا یک کانال کوانتومی استفاده می کردند از دو کانال ارتباط کوانتومی به صورت متفاوت و موازی در دو طرف ارتباط که اطلاعات از طریق آن ارسال و منجر به استخراج کلید رمز در بین فرستنده و گیرنده میشود استفاده می کند. در الگوریتم ارایه شده هرچند کار شنودگر برای استراق سمع کلید و ایجاد اختلال در روند داده های ارسالی غیرممکن نیست ولی بسیار دشوار و وقت گیر است که آن هم با هزینه ی کم و احتمال بالا قابل کشف است. این الگوریتم برای انتقال تعداد کلیدهای کوتاه در کانال های کوانتومی قابلیت اطمینان بالاتری را فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

رمزنگاری ، رمزنگاری کوانتومی ، کانال های کوانتومی ، تابع درهم ساز ، توزیع کلید کوانتومی ، احراز هویت