ارایه روش ارزیابی پتانسیل آبی حوضه های آبخیز جهت مدیریت جامع منابع طبیعی و آبخیزداری (مطالعه موردی: حوضه ستن چای)

بدون شک و تردید آب یکی از عوامل مهم در شکل گیری و پیشرفت تمدنهای بشری بوده است. امروزه نیز آب و مدیریت کمی و کیفی مناسب آن به عنوان دو موضوع مهم و به مثابه یکی از ابزارهای تعیین کننده توسعه جوامع مطرح است. هدف از این تحقیق مطالعه پتانسیل بالقوه منابع آبی در حوضه ستن چای میباشد. برای انجام این تحقیق داده های هواشناسی و هیدرومتری منطقه مورد مطالعه جمع آوری، بیلان آبی حوضه بر اساس دادههای هواشناسی، هیدرومتری و کاربری اراضی برآورد گردیده و سپس با استفاده از اطلاعات واحدهای هیدرولوژیک پتانسیل آبی زیر حوضهها در موقعیتهای مدنظر جهت احداث ابنیه فنی استحصال آب S)، o1 و (o2 محاسبه شد. نتایج نشان داد که متوسط وزنی بارش محدوده طرح 381 میلی-متر و حداکثر و حداقل وزنی بارش به ترتیب 490/5 و 317/6 میلیمتر میباشد. مقادیر دبی متوسط سالانه واحدهای هیدرولوژیک منطقه مطالعاتی در موقعیتهای s، o1 و o2 به ترتیب 448، 401 و 342 لیتر در ثانیه برآورد گردید. مقایسه چهار روش برآورد دبی حداکثر لحظهای نشان داد که نتایج حاصل از روش گامبل در واحدهای هیدرولوژیکی منطقه مورد مطالعه نسبت به سایر روشها از دقت بهتری برخوردار است و بر اساس نتایج آزمایشات کیفیت شیمیایی آب و دیاگرام ویلکوکس آب حوضه مطالعه شده در کلاس C3S1 قرار میگیرد. در مجموع با توجه به مقادیر آورد سالانه و ماهانه واحدهای هیدرولوژیک بررسی شده موقعیت s جهت احداث ابنیه فنی استحصال آب در راستای مدیریت بهینه منابع آبی محدوده توصیه میگردد.

کلیدواژه ها:

پتانسیل آبی ، ستنچای ، واحد هیدرولوژیک ، هواشناسی ، هیدرومتری