بررسی و مقایسه میزان محصول در توده های خالص و آمیخته صنوبر با زراعت بادام زمینی

کشت توام درخت چوبده و محصولات زراعتی سازگاری زیادی با اکثر نواحی دنیا دارد. در این حالت فرسایش خاک حداقل و بازدهی استفاده از نور، آب و مواد غذایی خاک حداکثر است.استفاده از فضای بین درختان برای کشتمحصولات زراعی به ویژه در سال های اولیه، موجب ارتقای سطح بهره وری و ترغیب بیشتر زارعان به زراعت چوب می شود. به همین منظور درختان صنوبر دلتوییدس با گونه بادام زمینی در زمین های ایستگاه تحقیقات زراعی فخرآباد لشت نشا کاشت شده اند. تیمار اول شامل کا شت صنوبر )با فا صله کا شت 4 × 3 متر( همراه با بادام زمینی و تیمار دوم کشت خالص صنوبر )با فاصله کا شت 4 × 3 متر( در نظر گرفته شده ا ست. مقایسه و برر سی آماری مشخصه های کمی درختان ن شان دهنده میزان قطر برابر سینه و حجم بی شتر در تیمار آمیخته ن سبت به تیمار خالص می با شد. ازین رو به نظر می رسد کشت تلفیقی این دو گونه می تواند به ازدیاد رشد صنوبر کمک نماید.

کلیدواژه ها:

صنوبر ، بادام زمینی ، کشت آمیخته ، فاصله کاشت