استقرار فرآیند ارزیابی متوازن در سیستم حسابداری سازمان ها

ارزیابی متوازن یکی از تکنیک های حسابداری مدیریت است که برای اولین بار درسال 1992 توسط رابرت کاپلان و دیوید نورتون ارایه گردید. ارزیابی متوازن بر چهار منظر یا دیدگاه مختلف سازماندهی شده که عبارتند از: مالی ، مشتری ، فرآیندهای داخلی و یادگیری و رشد. ارزیابی متوازن یکی از مهم ترین و نوین ترین فنون ارزیابی عملیات عملکرد سازمان و چهارچوبی برای مدیریت راهبردی در راستای تغییرات سازمانی است. این روش علاوه بر دارایی های مشهود سازمان ، دارایی های نامشهود سازمان را نیز که به ویژه در جهان معاصر اهمیت روزافزونی یافته ، مورد پایش قرار می دهد تا بتواند در صورت لزوم به ترمیم نقاط ضعف و جبران کاستی ها بپردازد. برای طراحی آن باید تاثیر سازه ها و عوامل مهمی چون اندازه شرکت ، حجم دوایر و ساختار سرمایه در هرصنعت که منجر به ایجاد و گسترش ارزیابی متوازن می شود در نظر گرفته شود. لذا با توجه به اهمیت روز افزون این سیستم و نیاز سازمان ها به خصوص حسابداری سازمان ها به این امر ، در مقاله حاضر با رویکرد توصیفی-تحلیلی به بررسی فنون ارزیابی ،معیارها و فرآیند ارزیابی متوازن و اهمیت و جایگاه حسابداری متوازن در سازمان ها پرداخته می شود و نتیجه گیری می شود که ارزیابی متوازن یک سیستم مدیریت عملکرد و یکی از وظایف حسابداری مدیریت است که در کنار دیگر روش های هزینه یابی برای ارزیابی عملکرد مالی و عملیاتی سازمان ها الزامی است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی متوازن ، ارزیابی عملکرد ، حسابداری سازمان ، حسابداری متوازن