تعریف ورزش در نظام تولید برنامه های ورزشی تلویزیون

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 707

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SASM03_140

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1399

چکیده مقاله:

هدف کلی : هدف از تحقیق حاضر، بررسی وضعیت موجود تعریف ورزش در نظام تولید برنامه های ورزشی تلویزیون و عوامل پیدایش چنین وضعیتی بود.روششناسی تحقیق : روش پژوهش کیفی و از نوع نظریه زمینه ای یا مبنایی و جامعه آماری پژوهش برگرفته از دو بخش متخصصان رسانه ای درون سازمان صدا و سیما و خارج از سازمان بود. متخصصان سازمان صدا و سیما شامل سه گروه تهیه کنندگان، کارگردانان و نویسندگان برنامه های ورزشی؛ مدیران گروه های ورزش تلویزیون؛ سیاستگذاران ورزش سازمان صدا و بوده و در بخش متخصصان رسانه ای بیرون از سازمان صدا و سیما نیز از نظرات متخصصان رسانهای/ورزشی و اساتید دانشگاه استفاده شد. شیوه نمونه گیری نظری و ابزار تحقیق مصاحبه نیمه ساخت یافته بود. با اینکه پس از انجام 17 مصاحبه به این نتیجه دست یافتیم که اطلاعات جدید همان تکرار اطلاعات قبلی است، به منظور افزایش تنوع و غلظت مفهومی بیشتر نظریه، تا 20 مصاحبه را به انجام رساندیم.یافته های تحقیق : از دیدگاه متخصصان مورد مطالعه؛ فهم و تعریف دقیق، روشن، کارشناسی شده و علمی در بین دست اندرکاران و تهیه کنندگان برنامه های ورزشی وجود ندارد که با توجه به آن به برنامهسازی بپردازند. یافته ها اذعان دارد که فهم اکثر برنامهسازان مبتنی بر شخص محوری و سرگرمی است چرا که برنامه سازان برای سرگرمی مردم تلاش دارند که برنامه های تلویزیون یا آنتن را پر کنند بنابراین به پخش رویدادهای ورزشی و تهیه برنامه های عامه پسند و سطحی مبتنی بر سلیقه و ذوق شخصی میپردازند و به دیدگاه مخاطبان توجهی ندارند چرا که نگاه سنتی و عامیانه از گذشته تا امروز در تولید برنامه های ورزشی وجود داشته است. همچنین، عوامل موثر در پیدایش نوع تعریف/ فهم موجود از ورزش در برنامه های ورزشی تلویزیون (فهم شخص محور و مبتنی بر سرگرمی)، شامل عدم تخصص مدیران و تهیه کنندگان تلویزیون در ورزش، دولتی و انحصاری بودن تلویزیون، وضعیت نامساعد اقتصادی کشور و تلویزیون، روزمرگی و پر کردن آنتن، عدم تعامل سازمانی تلویزیون و نهادهای متولی ورزش میشود.نتیجه گیری : به نظر میرسد برای رهایی از وضعیت موجود فهم ورزش و حرکت به سمت مطلوب باید در تلویزیون از مدیران و تهیه کنندگان متخصص رسانه ای و ورزشی بهره گیرند و برای بهبود شرایط مالی، تلویزیون باید فضایی رقابتی ایجاد نماید و از فضای انحصاری فاصله گیرد. در قدم بعدی میتوان با تعامل با نهادهای متولی ورزش و ایجاد همافزایی، کیفیت برنامه ها را بالا برد تا از روزمرگی و پر کردن صرف آنتن جلوگیری شود.

نویسندگان

مهدی مرادی

دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه تهران

محمود گودرزی

استاددانشگاه تهران

زهرا مرادی

کارشناسی ارشد مدیریت رسانههای ورزشی دانشگاه پیام نور

ستار مرادی

کارشناسی ارشد علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی