توسعه روشهای آنالیز خطر در ارزیابی ریسک حریق

از قرن هجدهم میلادی و همزمان با انقلاب صنعتی، مشکلات ایمنی، بهداشت و محیط زیست در خدمات، صنعت و حمل ونقل بطور جدی گریبانگیر جوامع بشری گردید . بحث حریق یکی از مهمترین و محوری ترین مواردی است که در هر سه مقولۀ ایمنی، بهداشت و محیط زیست تأثیرگذار است و پیشگیری و مقابله با آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با توسعۀ صنایع، تنوع مواد شیمیایی اولیه و تنوع محصولات بسیار بالا رفته است که این تنوع، احتمال بسیار زیادی را از لحاظ ایجاد گسترش حریق در مبادی تولید، انبارها و در جریان حمل ونقل این محصولات فراهم می آورد. از اواسط قرن نوزدهم علم حفاظت در برابر حریق با هدف پیشگیری از وقوع و محدود ساختن خسارتهای ناشی از حریق پا به عرصه وجود گذاشت . پس از پایان جنگ جهانی دوم، بشر شاهد پیشرفتهای چشمگیری در زمینۀ تدوین استانداردها ، آیین نامه های اجرایی مربوط به حریق بود . این روشها در ابتدا بیشتر پس از وقوع حوادث و به منظور پیشگیری از وقوع حوادث مشابه مورد توجه قرار می گرفت در حالی که مطالعات نشان می دهد که اکثر حریقهای بزرگ برای اولین بار رخ می دهند. از این رو پیش بینی حریقهای محتمل و کوشش در راستای کاهش احتمال وقوع حوادث و نیز کاستن از شدت پیامدهای احتمالی، اهمیت بسزایی دارد.