ارزیابی اثر بایوپرایمینگ بذر با تریکودرما و باکتری های محرک رشد (PGPR) بر جنبه های فیزیولوژیکی رشد گیاهچه ی ذرت تحت شرایط تنش مس و آلومینیوم

حاضر به منظور ارزیابی میزان تحمل گیاه ذرت در شرایط آلودگی خاک به فلز سنگین مس و آلومینیوم وآستانه تحمل این گونه زراعی در سطوح مختلف آلودگی و همچنین بررسی اثر متقابل گونه گیاهی ذرت و میکروارگانیسمهای مختلف در پاکسازی خاک از فلز سنگین مورد نظر می باشد. در این پژوهش کوشش شد تا اثرات بیوپرایمینگ بذرذرت با قارچ تریکودرما و باکتری های محرک رشد بر قابلیت تحمل گیاهچه ذرت به تنش فلزات سنگین مس و آلومینیوم در گلخانه تحقیقاتی و مجموعه آزمایشگاهی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی مورد ارزیابی قراراین آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در خواهد آمد. عوامل آزمایشی شامل پنج سطح بایوپرایمینگ (شاهد، پیش تیمار با تریکودرما، باکتری های محرک رشد ازتو باکتر، آزوسپریلیوم و سودوموناس) و چهار ترکیب تیماری مس و آلومینیوم [شاهد (pH=6/5)، آلومینیوم یک میلی مولار، pH=5)، مس (غلظت 290 میکرومولار، pH=5) و آلومینیوم + مس (pH=5)] در محیط کشت هیدروپونیک و به صورت بسته صورت پذیرفت. از فراسنجه های مورد ارزیابی می توان به استقرار گیاهچه مانند درصد و سرعت سبز شدن، طول و وزن خشک اندام هوایی و ریشه، حجم ریشه و تعداد برگ، شاخص پایداری غشا (میزان مواد نشت یافته از غشاهای سلولی) وبرخی صفات فیزیولوژیک اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

ذرت ، تریکودرما ، باکتری های محرک رشد ، بایوپرایمینگ ، مس ، آلومینیوم