فضای داده شهر هوشمند: دیدگاه ها، پارادایم ها، چالش ها و معماری ها

تعامل بین فناوری و شهرها سابقه ای طولانی دارد. با این حال، رشد سریع و تصویب الگوی اینترنت اشیاء (IoT)، ظهور حسگرهایمینیاتوری و پیشرفت های تحقیق در روشهای کلان داده ها و هوش مصنوعی، تغییر بزرگی در خدمات شهری ایجاد کرده وفرصت های جدیدی را از حمل و نقل هوشمند تا سلامت هوشمند ایجاد کرده است. از مزایای این خدمات می توان به بهینه سازی وبهره وری بیشتر از خدمات و کاربری های شهری اشاره کرد. با این وجود، برای ایجاد سیستم های سازگار، مناسب، ایمن، انعطاف پذیرو با انرژی مناسب برای نیازهای شهری بایستی چالش های بسیاری برطرف شود. یکی از مهمترین فرآیندها در شهرهای هوشمندفرآیند جمع آوری اطلاعات از شهروندان، دستگاه ها و منابع شهری است که معمولا در سیلوهای داده مجزا و ایزوله نگهداریمی شوند. عبارت سیلو در سیلوهای داده برای توصیف سازمان هایی استفاده می شود که برخی از بخش ها با سایر افراد و ادارات درهمان سازمان اطلاعاتی را به اشتراک نمی گذارند و یا افشا نمی کند. با این حال، این مشکل نه تنها در یک سازمان بلکه در بینسازمان ها نیز دیده می شود. در واقع یکی از مهمترین چالش های موجود در شهرهای هوشمند، عدم تبادل داده بین سازمان ها و یاحتی درون سازمان ها است. دلایل مختلفی از دلایل کاملا فنی تا دلایل سیاسی برای این امر وجود دارد. به طور مثال اغلب مدیرانسازمان ها نگران هستند که اطلاعات حساس سازمان به افراد دیگری منتقل شود و یا از سازمان خارج شود. عدم تبادل داده خودباعث عدم ایجاد و یا توسعه سرویس ها و کسب وکارهای هوشمند مبتنی بر داده می شود. در این حالت اغلب داده ها ایجاد و جمع آوریشده به صورت تاریک در سیلوها باقی مانده و هیچ بینشی از آنها استخراج نمی شود. برای حل این مسئله مهم در شهرهای هوشمند،این مقاله راه حل ها، معماری ها و استانداردهای تبادل و اشتراک گذاری داده را با در نظر گرفتن حریم شخصی و حاکمیت داده هابررسی می کند.

کلیدواژه ها:

تحول دیجیتالی ، شهر هوشمند ، داده تاریک ، اشتراک گذاری داده ، تبادل داده ، معماری توزیع شده ، فضای داده بین المللی