رابطه بین برآورد غیر خطی اقلام تعهدی اختیاری و بهبود عملکرد شرکت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین ترکیب غیر خطی اقلام تعهدی اختیاری و بهبود عملکرد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 تا 1390 بوده که حجم جامعه با توجه به روش غربالگری و پس از حذف مشاهدات پرت برابر با 155 شرکت بوده است و سپس با استفاده از فرمول کوکران تعداد 110 شرکت به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. در این تحقیق که از داده های تلفیقی و پانل (تابلویی) با اثرات ثابت استفاده شده، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل 110 شرکت طی سال های 1385 تا 1390 شرکت با استفاده از رگرسیون چند متغیره در سطح اطمینان %95 نشان داد که بین بهبود عملکرد از طریق مدل جونز، بهبود عملکرد از طریق مدل تعدیل شده جونز، بهبود عملکرد از طریق مدل لارکر و ریچاردسون با برآورد غیر خطی اقلام تعهدی اختیاری رابطه مستقیم معناداری وجود دارد. از سوی دیگر این نتایج نشان میدهد که بین بهبود عملکرد از طریق مدل تطابقی و بهبود عملکرد از طریق مدل تعدیل شده فوروارد لوکینگ با برآورد غیر خطی اقلام تعهدی اختیاری رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

اقلام تعهدی اختیاری ، بهبود عملکرد ، بورس اوراق بهادار تهران.