شناسایی اراضی دارای پتانسیل استحصال آب با استفاده از سنجش از دور (منطقه مورد مطالعه: حوزه آبخیز چهل گزی استان کردستان)

کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا موجب شکننده شدن شرایط زیستی شده است، بنابراین شناسایی محلهای مناسب جهت احداث سیستمهای جمع آوری آب باران یک گام مهم در راستای به حداکثر رساندن آب قابل دسترس برای کشاورزی و دیگر مصارف محسوب میشود. با این حال انتخاب محل منا سب برای اجرای تکنولوژیهای مختلف سیستم های جمع آوری آب باران در مقیاس بزرگ به دلیل نیاز به داده های زیست محیطی و زیر ساختی، یک چالش بزرگ تلقی میشود. در این پژوهش تلاش شده است تا با شناسایی اراضی دارای پتانسیل برای استحصال آب در حوزه آبخیز چهلگزی با ا ستفاده از تف سیر و آنالیز داده های سنجنده OLI ماهواره لند ست 8 و نیز با ا ستفاده از داده های موجود منطقه و اطلاعات میدانی بردا شت شده با ا ستفاده از GIS م شخص و کمی گردد. نتایج بد ست آمده از این مطالعه بیانگر این مطلب است که در حوزه آبخیز چهلگزی با استفاده از علم سنجش از دور میتوان اراضی دارای پتانسیل استحصال آب را به خوبی در منطقه مشخص نمود و این مهم به صورت نقشه های مکانی با دقت بالا و ضریب کاپای 0/81 و صحت کلی 85/74 درصد بدست آمد. باتوجه به کاهش سطح زراعت دیم و افزایش زراعت آبی و پیشرفت تکنولوژی در زمینه انتقال آب از پایین دست به بالا د ست به منظور آبی نمودن زمینهای دیم وا سقرار پو شش گیاهی در این زمینها با ا ستفاده از عملیات آبخیزداری از جمله احداث تراس و بانکت بندی، علاوه بر افزایش تولید، در کاهش رواناب سطحی و جلوگیری از فر سایش خاک موثر بوده و به عبارتی زمینه را برای ا ستحصال و بهره وری آب فراهم نموده است.

کلیدواژه ها:

بهره وری آب ، GIS ، لندست7 ، رواناب ، کاربری زمین