ارزیابی تغییرات مکانی عناصر غذایی خاک فضای سبز درون شهری (مطالعه موردی: منطقه هفت شهرداری شیراز)

از جمله موارد مهم که در توسعه پایدار محدوده های فضای سبز نقش موثری دارد، آگاهی از میزان عناصر غذایی خاک و بهینه سازی مصرف کودهای شیمیایی است هم اکنون مصرفبی رویه کودها موجب آلودگی های زیست محیطی در فضای سبز درون شهری گردیده است. براین اساس برای بهینه سازی مصرف کود نیاز به شناخت از وضعیت حاصلخیزی خاک فضای سبز درون شهری است و تهیه نقشه پراکنش عناصر غذایی بعنوان یکی از ابزارهای مناسب در این زمینه محسوب می گردد، هدف از این پژوهش ارزیابی پراکنش عناصر غذایی موثر در حاصلخیزی خاک شامل عناصر پرمصرف کربن آلی خاک، فسفر، پتاسیم و ازت با استفاده از تکنیک زمین آمار و سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS می باشد. در این مطالعه پس از شبکه بندی محدوده مورد مطالعه، ثبت نقاط با استفاده از دستگاه GPS انجام گرفت سپس نمونه مرکب خاک از محدوده های فضای سبز منطقه هفت شهرداری شیراز جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل گردید. برای تجزیه و تحلیل آمار ابتدا توزیع آماری داده ها تست شد و سپس نقشه پراکنش عناصر غذایی در محیط Arc GIS تولید شد. نتایج نشان داد که عناصر دارای پراکنش متفاوت مکانی می باشند. از نظر میزان کربن آلی اراضی فضای سبز تقریبا وضعیت مطلوبی دارند. میزان پتاسیم قابل جذب در حد قابل قبول بوده و تقریبا ۷۶ اراضی پتاسیم قابل جذب خوبی دارند. میزان فسفر تقریبا در تمام اراضی فضای سبز وضعیت چندان مناسبی ندارد و نیاز به تقویت با کود فسفاته دارد. میزان ازت تقریبا وضعیت مطلوب می باشد. بنابراین بهینه سازی مصرف کود آلی و شیمیایی برای دستیابی به توسعه پایدار فضای سبز در منطقه بایستی در برنامه ریزی متخصصان و کارشناسان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی ، زمین آمار ، کریجییگ معمولی ، نقشه حاصلخیزی ، عناصر غذایی خاک