طراحی خانه سالمندان با محوریت بهرگیری ازپارامترهای روانشناسی محیط درراستای ارتقاء حس دلبستگی به مکان

امروزه سالمندان قشر بزرگی از جمعیت هر جامعه ای را تشکیل می دهند، به دلیل کنترل رشد جمعیت و افزایش خدمات بهداشتی-درمانی تعداد سالمندان رو به افزایش است، به نحوی که نرخ رشد سالمندان از نرخ رشد جمعیت بیشتر شده است. هدف این پژوهش بررسی پارامترهای روانشناسی محیط در راستای ارتقاء حس دلبستگی به مکان در خانه سالمندان می باشد.بدین منظور پس از جمع آوری اطلاعات مورد نظر از طریق پرسشنامه ،داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss و به روش آزمون همبستگی کندال-اسپیرمن مورد تحلیل وبررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این امر بیانگر تاثیر محیط بر ارتقاء و دلبستگی به محل سکونت،کاهش افسردگی وافزایش امیدبه زندگی در سالمندان می باشد. از جمله عناصر موجود جهت ایجاد چنین فضاهایی می توان به وجود مکان هایی برای تعاملات اجتماعی و گذراندن اوقات فراغت ، فضاهای چند منظوره، خلق فضاهای پویا وسرزنده و... اشاره کرد که برای هر یک از انها مصداق هایی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سالمند ، روانشناسی محیط ، ارتقاء حس دلبستگی به مکان ، محیط