بررسی رابطه بین ابعاد سلامت روانی و فرسودگی شغلی پرستاران در بیمارستان های تحت نظر دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

فرسودگی شغلی می تواند در کاهش انگیزش و عدم روحیه و مشارکت افراد در تصمیم گیری ها و کاهشخلاقیت و نوآوری آنان موثر بوده و به عنوان یک منبع در تخریب سلامت روانی کارکنان به حساب آید، باوجود این فرسودگی شغلی می تواند منبع عمده فشارروانی نیز باشد. این مطالعه با هدف بررسی رابطهفرسودگی شغلی با سلامت روانی پرستاران در بیمارستان های تحت نظر دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجامشد. این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی درسال – 1398 انجام گرفت. نمونه های مورد پژوهش 176نفراز پرستاران در بیمارستان های تحت نظر دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بودند که به روش نمونه گیریتصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی و پرسشنامه استاندارد سلامت روانی (CL-90-R) بود و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، ضریبهمبستگی، T- test و کروسکال والیس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بینفرسودگی شغلی و سلامت روانی کارکنان در سطح (05 / 0 = α) رابطه معنی دار آماری وجود دارد (p<0/03). ازمیان ابعاد نه گانه سلامت روان، پنج بعد آن شامل اختلال وسواس اجبار (p> 0/04)،افسردگی (p> 0/04)، اضطراب (p> 0/01)، ترس مرضی (p> 0/01) و روان پریشی (p> 0/01) بافرسودگی شغلی ارتباط معنی داری نشان داد. همچنین بین میزان درآمد با فرسودگی شغلی همبستگیمعکوس و معنیدار وجود داشت. به دلیل ماهیت خاص بیمارستان ها و کار کردن در آنها که لازمه اشسلامت جسمی و روانی کارکنان است و با توجه به ارتباط معناداری که بین متغیرهای پژوهش به دستآمد، بهتر است سیاستگزاری ها برای انتصاب مدیرا ن با مهارت لازم در تشخیص، کنترل و تغییر جو ادراکیاعضای سازمان صورت پذیرد تا با تدابیری اندیشمندانه سلامت سازمان و بالطبع سلامت روان پرستاران ودر نهایت سلامت جامعه ارتقاء یابد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، سلامت روان ، بیمارستان ، پرستاران