بررسی توسعه درون زا وشاخص های آن درنواحی شهری

هجوم جمعیت مهاجر به شهرهای بزرگ و افزایش بی رویه ی جمعیت شهرنشین درچنددهه ی اخیر درکشورمان سبب گردیده تا شهربیش ازپیش دچارفرسودگی گردد بدین منظور لازم است تابه جای توسعه و رشدبی رویه شهر بصورت افقی ازطریق پرکردن بافت موجود شهر افزایش متعادل تراکم و تغییر کاربری بناهای قدیمی و الوده کننده به رشد و توسعه پایدارشهردست یافت ازانجا که شهرهای ماچه درتوسعه و چه حتی درافزایش قلمروفضایی توسعه پیرامونی کمتر ازیک فرایند برنامه ریزی شده تبعیت کرده اند لذا برخی ازظرفیت ها و قابلیت های موثر دررشد موزون و اندیشمندانه آنها ازجمله سطوح میان افزا شهری موردتوجه قرار نگرفته اند دراین مقاله با هدف معرفی رویکرد توسعه درون زا به شناخت عوامل موثر درپیاده سازی آن پرداخته شدها ست بدین منظور ازروش تحقیق تحلیلی توصیفی به بررسی دقیق عوامل توسعه درون زا بهره گرفته شد تا معیارهای صحیح انتخاب نقاط مطلوب توسعه درون زا تبیین شود مطالعات و ارزیابی این پژوهش نشان میدهد باتکیه برسیاست توسعه درونی علاوه برااستفاده بهینه اززمین شهری و کاهش هزینه های خدمات رسانی و نگهداری شهرها می توان موجبات کاهش سفرهای شهری و درنتیجه آن صرفه جویی درزمان و مصرف سوخت و همچنین کاهش لطمات محیطی و زیست محیطی ازطریق بازنگری دراستقرار خدمات عمومی درشهرها فراهم آورد باید توجه داشت که اهمیت به مقوله ی میراث درفرایند توسعه مجدد دراراضی قابل بازیابی اغلب می تواند نتیجه ی کار را بهبود دهد توجه به این امر می تواند توسعه مجدد دراراضی درون شهری را با کیفیت بیشتری همراه کند

کلیدواژه ها:

توسعه درون زا ، توسعه میان افزا ، توسعه پراکنده ، رشدشهر ، توسعه پایدار