دنیا دار مکافات است شک نکن .

چایت رو بنوش نگران فردایت نباش ، از گندمزار من وتو مشتی خاک می ماند برای بادها.

برای دنیایی که از فردا خود بی خبریم دل نشکنیم که تاوان سختی در پیش دارید خداوند گفته است 

در دل های شکسته خانه دارد و مطمئنا حسابت با خداست ..دنیا دار مکافات است هرچی کاشته ای درو خواهی کرد دیر یازود.

گاهی ما زندگی دیگران را بازیچه قرار می دهیم از اعتماد آنها سوء استفاده می کنیم غافل از اینکه خداوند شاهد ونظاره گر همه چیز

بوده وخواهد بود شاید ما" کارما" را شوخی بگیریم اما حساب کتاب خدا خیلی دقیق تر از این حرفهاست ، وقتی نا گهانی همه ی درها به روی ما بسته می شود وبه هر در می زنیم دری باز نمی شود وگاهی سفره ی خوشبختی به کلامی و به آهی از زندگی ما برچیده می شود واصلا نمی دانم چه شد . وانسان تنها موجودیست همه را حتی خدا را مقصر می داند خودش بی گناه ترین موجود ،واز اعمال خودش غافل است. آنجاست که باید پاسخگوی اعمالت باشی وحق الناسی که می گویند یک جوری از یک جای زندگیت درمی اید که حیران می شوی چی شد ؟ چرا 

واز خودمان می پرسیم آنهمه ثروت چی شد؟ چرا ورشکست شدم چرا دخترم راه خطا رفت چرا پسرم ؟ چرا یکشبه زندگیم زیرو و رو شد و ده ها چرای دیگر که همه اش نتیجه ی رفتاری بوده با دیگران داشتیم همه را دیدیم ( غیر از خدا ) فکر کردیم چون ساکت بود چون قدرت نداشت زر و زور نداشت ما برنده شدیم زدیم خوردیم ورفتیم .نه جانم ؟ خدا روزی ، یک جایی چنان حق دیگران را از چشمانت بیرون می کشد که غیر قابل باور است وحتی به مغزت خطور نمی کند مطمئن باش دلی که می شکنی اوهم انسان وبنده ی خدا..وخداوند بندگانش را دوست دارد.روایت شده یک روز حضرت نوح که کوزه گر بود تعداد زیادی کوزه ساخت و روزها منتظر بود تا خشک شوند ،وقتی خشک شدند خداوند به باد دستور داد تمام کوزه هایش را انداخته وبشکند وقتی حضرت نوح این صحنه را دید آه از نهادش بر آمد وگفت خدایا چرا شکستیشون من زحمت کشیده بودم ، ندا آمد ای نوح آن بندگان من را که نفرین کردی تا هلاک شوند هم من دوستشان داشتم ، ( حالا خودت فکر کن .خدا گناهکار ترین بندگانش را دوست دارد چه رسد به بندگانی که مدافعی غیر از خدا ندارند وشرم وحیا و شرافت مانع از این شد ونتوانستند از تو انتقام بگیرند پس واگذار کردند به خدا پس منتظر آن روز باش)