من تا... ابد،تسلیم تو ام

در ژرفای وجود هر انسان، جایی که کشمکش های نفسانی و دغدغه های روزمره رنگ می بازند، بذری نهفته است به نام تسلیم. تسلیم، به معنای رها کردن خود در آغوش امن الهی، و سپردن سکان زندگی به دست ناخدای ازلی است. این تسلیم، نه از سر ضعف و استیصال، بلکه از سر آگاهی و ایمان قلبی نشات می گیرد. ایمانی به اینکه قدرتی فراتر از قدرت ما وجود دارد که خیر و صلاح ما را بهتر از خودمان می داند.تسلیم، آغاز یک سفر روحانی است. سفری که در آن، انسان از خود محوری و خودخواهی رها شده و به سوی خدا محوری و خداخواهی گام برمی دارد. در این سفر، انسان می آموزد که خواسته هایش را با خواست خدا هماهنگ کند و رضایت او را بر رضایت خود مقدم بدارد.تسلیم، به معنای انفعال و بی تفاوتی نیست. بلکه به معنای پذیرش واقعیت ها، تلاش برای بهبود شرایط، و در عین حال، اعتماد به حکمت الهی است. انسان تسلیم، می داند که هر آنچه رخ می دهد، دلیلی دارد و شاید در ظاهر ناخوشایند باشد، اما در باطن، خیری برای او نهفته است.تسلیم، کلید گشایش درهای رحمت الهی است. هنگامی که انسان با تمام وجود تسلیم خدا می شود، درهای رحمت و برکت به روی او گشوده می شود و او از الطاف و عنایات الهی بهره مند می گردد. در این حالت، انسان احساس آرامش و اطمینانی عمیق می کند و دیگر از هیچ چیز نمی ترسد، زیرا می داند که خدا با اوست.

تسلیم، تنها یک مفهوم نظری نیست، بلکه یک تجربه عملی است. انسان باید در تمام ابعاد زندگی خود تسلیم خدا باشد. در روابط خود با دیگران، در کسب و کار خود، در تصمیم گیری های خود، و حتی در افکار و احساسات خود.برای رسیدن به تسلیم، انسان باید ابتدا خود را بشناسد. باید نقاط قوت و ضعف خود را بداند و تلاش کند تا ضعف های خود را برطرف کند. همچنین، باید با صفات الهی آشنا شود و تلاش کند تا این صفات را در خود منعکس کند.یکی از مهم ترین راه های رسیدن به تسلیم، ذکر و یاد خداست. هنگامی که انسان به طور مداوم به یاد خدا باشد، قلبش آرام می شود و از وسوسه های شیطانی دور می گردد. ذکر خدا، نور هدایت را در دل انسان روشن می کند و او را به سوی تسلیم رهنمون می سازد.دعا و نیایش نیز از دیگر راه های رسیدن به تسلیم است. هنگامی که انسان با خدا راز و نیاز می کند و از او کمک می خواهد، قلبش تسلیم می شود و به او اعتماد می کند. دعا، پلی است میان انسان و خدا که او را به سوی تسلیم هدایت می کند.تسلیم، یک فرآیند دائمی است. انسان نباید گمان کند که پس از رسیدن به تسلیم، دیگر نیازی به تلاش و کوشش ندارد. بلکه باید همواره در این راه استوار باشد و تلاش کند تا تسلیم خود را عمیق تر و کامل تر کند.

تسلیم، نه تنها باعث آرامش و سعادت فردی می شود، بلکه باعث بهبود روابط اجتماعی نیز می گردد. انسان تسلیم، با دیگران با مهربانی و شفقت رفتار می کند و به حقوق آنها احترام می گذارد. او می داند که همه انسان ها مخلوق خدا هستند و باید با آنها به درستی رفتار کرد.در دنیای پر از آشوب و ناآرامی امروز، تسلیم، بیش از هر زمان دیگری ضروری است. انسان ها باید به سوی تسلیم بازگردند و با اعتماد به خدا، آرامش و سعادت را در زندگی خود تجربه کنند. تسلیم، راهی است به سوی رهایی از تمام دغدغه ها و نگرانی ها، و رسیدن به آرامش و اطمینان قلبی.تسلیم، جوهره دین است. تمام پیامبران و اولیای الهی، نمونه های بارز تسلیم در برابر خدا بوده اند. آنها با تمام وجود تسلیم خدا بودند و در راه او از هیچ چیز دریغ نکردند. ما نیز باید از آنها الگو بگیریم و تلاش کنیم تا تسلیم خود را کامل تر کنیم.در نهایت، تسلیم، هدیه ای است الهی که به انسان عطا شده است. هدیه ای که می تواند زندگی او را دگرگون کند و او را به سوی سعادت ابدی رهنمون سازد. پس بیایید این هدیه را ارج نهیم و با تمام وجود تسلیم خدا شویم. من همیشه تسلیم توام... و این، سرآغاز یک زندگی سرشار از آرامش و برکت است.

---