رنگ و نگارگری الهی

[شیخ محمود شبستری]

محیط خطوط طرف (1) نقطه هستی ها جز هستی (2) نیست که عین نیستی (3) است، که جناب مقدس او تعالی شانه از کثرت مبرا است. انه بکل شیء محیط «فصلت : 54».

جهت امری است نسبی متوجه محیط، به هر کدام جهت که حرکت کند سوی محیط بسیط باشد. و لله المشرق و المغرب، فاینما تولوا فثم وجه الله ان الله واسع علیم «البقره : 115».

شوق و محبت به واسطه بعد و حجاب (4) تعین، اقتضای ذلت، یعنی عبادت، کند که: ان کل من فی السماوات و الارض الا آتی الرحمن عبدا «مریم : 93».

عبادت از عابدی که تعین او عدمی است به هر طریق که واقع شود مخصوص گردد به ذاتی که تعین او عین هستی بود: و قضی ربک الا تعبدوا الا ایاه «الاسراء : 23» و جمله عابد حق باشند: کل له قانتون «البقره : 116» و «الروم : 26» ای کل له عابدون. (5)

***

[یزدانپناه عسکری]

بر تارها و خطوط بسیط طرق، جامع جمیع اسمای حق محیط است و با جزء جزء تمام مخلوقات پیوند واضح داشته و آمیخته است. ادراک سیال عبد حق، دنبال کردن این خطوط و میدان های رنگ و نگارگری الهی می باشد صبغه الله و من احسن من الله صبغه و نحن له عابدون « البقره : 138».

____________________

1 – ب، ه: طرق - حق الیقین فی معرفه رب العالمین ، تالیف شیخ محمود شبستری ، تصحیح و تعلیق دکتر رضا اشرف زاده –تهران اساطیر 1380 ص 42

2- ه: نیستی

3 = ه: هستی

4- ه: درجات

5 - شیخ محمود شبستری، حق الیقین فی معرفه رب العالمین، انتشارات یلدا قلم - تهران، چاپ: دوم، 1382. ص17