ممنوعیت استفاده از کیسه های پلاستیکی در سراسر جهان

ممنوعیت استفاده از کیسه های پلاستیکی در سراسر جهان

در حال حاضر کشورهای بسیاری در جهت مقابله با زباله های پلاستیکی گام های موثری برداشته اند برای نمونه استرالیای جنوبی در حال پیوستن به فهرست رو به رشد مناطقی است که استفاده از کیسه های پلاستیکی را محدود کرده اند. در قاره آفریقا نیز کشورهای روآندا، اریتره و سرزمین های سومالی استفاده از کیسه های پلاستیکی را به کلی ممنوع کرده اند. کشورهای آفریقای جنوبی، اوگاندا، کنیا، اتیوپی، غنا، لسوتو و تانزانیا نیز قوانین سفت و سختی را برای استفاده از این کیسه ها وضع کرده اند.


در سال 2002 میلادی، بنگلادش نخستین کشور بزرگی بود که استفاده از کیسه های پلاستیکی را ممنوع کرد. این کشور به دنبال سیل ویرانگر سال 1988 میلادی و به دلیل این که کیسه های پلاستیکی با بستن راه فاضلاب ها عامل اصلی شدت یافتن سیلاب بودند، خسارات چشمگیری دید.


کشور منزوی بوتان نیز در سال 2007 میلادی در راستای سیاست های این کشور مبنی بر افزایش نشاط ملی، فروش کیسه های پلاستیکی، تنباکو و تبلیغات خیابانی را ممنوع کرد.


چین نیز در حال حاضر در نظر دارد با اعمال قانون منع تولید کیسه های پلاستیکی فوق نازک تا حد زیادی در هزینه ها و مصرف نفت در این کشور صرفه جویی کند.


در سال 2007 میلادی نیز در هنگ کنگ برای فروشندگان کیسه های پلاستیکی مالیات بر آلودگی محیط زیست در نظر گرفته شد.


همچنین در انگلیس، روستای «مادبوری» در جنوب ناحیه «دوون» به عنوان نخستین شهر اروپایی عاری از کیسه های پلاستیک شناخته شد و در این روستا به جای کیسه های پلاستیکی، کیسه های چند بار مصرف و تجزیه پذیر به فروش رسید. 33 نماینده مجلس انگلیس در سال 2009 میلادی تصمیم به منع تولید کیسه های پلاستیکی فوق نازک و تعیین مالیات برای سایر انواع کیسه های پلاستیکی گرفتند.

 در فرانسه قانونگذاران در سال 2005 میلادی به منع تولید و استفاده از کیسه های پلاستیکی تجزیه ناپذیر تا سال 2010 میلادی رای دادند. 

بعلاوه ایالت غربی «ماهاراشترای» هند در سال 2005 میلادی با ادعای این که این کیسه های پلاستیکی سبب انسداد مجاری فاضلاب و وقوع سیل در هنگام باران های موسمی می شوند، تولید و خرید و فروش کیسه های پلاستیکی را ممنوع کرد. ایالت های دیگر این کشور نیز برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست و مرگ و میر دام ها استفاده از کیسه های پلاستیکی فوق نازک را ممنوع کرده اند.

در سال 2002 میلادی، ایرلند قانون مالیات بر کیسه های پلاستیکی را وضع کرد که این قانون تا 90 درصد مصرف کیسه های پلاستیکی را در این کشور کاهش داد. در ایتالیا نیز استفاده از کیسه های پلاستیکی در سال 2010 میلادی ممنوع شد.

در سال 2003 میلادی نیز دولت تایوان، توزیع کیسه های پلاستیکی رایگان در فروشگاه ها و مراکز خرید را ممنوع کرد. ضمن اینکه استفاده از ظروف یکبار مصرف در رستوران های این کشور نیز ممنوع شد و حتی بسیاری از فروشگاه ها از افرادی که کیسه های خرید خود را به همراه نمی آورند جریمه نقدی دریافت می کردند.

در ایالات متحده آمریکا نیز در سال 2008 میلادی، سان فرانسیسکو اولین و تنها شهر این کشور بود که استفاده از کیسه های پلاستیکی را ممنوع کرد. البته این ممنوعیت ها تنها محدود به فروشگاه های بزرگ می شد.

 بعلاوه شهرهای دیگری که استفاده از کیسه های پلاستیکی را منع کرده اند شامل «مکزیکوسیتی»، «کارولینای شمالی» و «پورتلند» در آمریکا و همچنین «دهلی نو»، «بمبئی»، «کاروار»، «تیرومالا»، «واسکو»، «راجستان» و «رانگون» در هند و شهر «سیدنی» و 12 شهر دیگر در استرالیا هستند. در کشورهایی نظیر ایتالیا، بلژیک و ایرلند نیز به دنبال وضع مالیات، استفاده از کیسه های پلاستیکی 94 درصد کاهش یافته است. در سوئیس، آلمان و هلند نیز برای استفاده از کیسه های پلاستیکی مالیات وضع شده است.

ممنوعیت استفاده از کیسه های پلاستیکی در اروپا و پایان دور انداختن آنها

کمیسیون اروپا اعلام کرده است که نیمی از زباله های تولیدی در اروپا دفن می شوند و این روند باید به دلیل وجود ترکیبات بسیار سمی که سلامت خاک، آب و در نهایت سلامت انسان را به خطر می اندازد، متوقف شود. در این میان بازیافت و استفاده مجدد از پلاستیک یکی از راه های مهم برای عدم استفاده از منابع بکر است.

در اجلاس سال 2011 میلادی کمیسیون اروپا نیز بیش از 70 درصد اعضا در زمینه منع استفاده از کیسه های پلاستیکی در سراسر اروپا به توافق رسیدند.

گروه های حافظ محیط زیست نیز این کمیسیون را ملزم کردند در پاسخ به مباحثات انجام گرفته، ممنوعیت سراسری استفاده از کیسه های پلاستیکی را در اروپا وضع کنند. اگرچه تاکنون این اتفاق نیفتاده اما برخی از کشورها به آن عمل کرده اند.


خطرات زیست محیطی کیسه های پلاستیکی

کیسه های یکبار مصرف اعم از پلاستیکی و کاغذی، خطرات بسیاری را برای محیط زیست به همراه دارند که این خطرات تنها محدود به حجم بالای دفن این زباله ها در خاک نبوده بلکه شامل منابع اولیه در تولید آنها، جابه جایی و به ویژه بازیافت و پیامدهای ناشی از انجام طی این مراحل می شود. کیسه های پلاستیکی یکبار مصرف نیز عوامل شناخته شده و موثر در ایجاد اختلال در اکوسیستم و بروز حوادثی چون سیل بر اثر گرفتگی لوله های فاضلاب هستند.

کیسه پلاستیک

 در ایالات متحده از هر پنج کیسه، چهار کیسه از جنس پلاستیک تولید می شوند که این رقم در پایان هر سال به تولید 100 میلیارد کیسه پلاستیکی می انجامد. برای تولید این تعداد کیسه پلاستیکی به 12 میلیون بشکه نفت نیاز است و این تعداد بشکه نفت برای پر کردن 34 میلیون تانکر نفت کفایت می کند.

همچنین آمار نشان می دهد که سالانه بیش از چهار میلیارد کیسه پلاستیکی به عنوان زباله در طبیعت رها می شوند که اگر این تعداد کیسه های پلاستیکی به هم وصل شوند می توان این نوار طویل را 63 مرتبه دور زمین پیچید. همینطور سالانه یک میلیارد پرنده و پستاندار به دلیل خوردن این کیسه های پلاستیکی جان می بازند. اگرچه کیسه های پلاستیکی قابل بازیافت و استفاده مجدد هستند اما مطالعات نشان می دهد که تنها یک تا سه درصد از این کیسه ها بازیافت می شوند.