محسن علمداری
297 یادداشت منتشر شدهمدیریت و کار تیمی
امروزه نسبت به تغییرات گذشته تیم ها در دنیای مدرن ساختار متفاوتی دارند و با شروع جهانی سازی و فناوری دیجیتال متنوع تر و پویاتر می شوند. این امر مدیریت تیم ها و تضمین اثربخشی آنها را به چالش می کشد زیرا سازگاری، رقابت و اطلاعات نیازمند توجه زیادی است.ازیک جهت قانع کننده، یک ساختار قوی، و یک زمینه حمایتی - همچنان برای موفقیت تیم حیاتی است .کار تیمی را می توان از طریق ایجاد این شرایط توانمندساز خاص که به یک ذهنیت مشترک کمک می کند، تاکید کرد. به عنوان یک عضو تیم و رهبر بالقوه، اهمیت ایجاد یک محیط مفید برای پیشرفت کار تیمی را از طریق رفتار، و انتظارات بسیار مهم است. برای اینکه گروهی از افراد بتوانند به طور موثر با یکدیگر همکاری کنند و از کار تیمی طولانی مدت در یک پروژه اطمینان حاصل کنند، باید در هر عضو احساس خودآگاهی وجود داشته باشد. این نمایه ای واقع بینانه از مهارت ها و توانایی های فرد و همچنین انتظارات از همکاران است. ممکن است طبیعت انسان این باشد که خودآگاهی تحریف شده است با این حال، برای همکاری بسیار مهم است. این "کیفیت تصمیم گیری، کار تیمی، هماهنگی با افراد دیگر، مدیریت موثر تعارض" را تحت تاثیر قرار داد .خودآگاهی امکان ارزیابی نقاط ضعف و قوت شخصی را فراهم می کند که به اجازه دادن به نظرات دیگران کمک می کند و به عنوان یک محرک برای بهبود عمل می کند. با مسئولیت پذیری در مورد رفتار خود، هر کارمند در تیم می تواند رویکردی متفکرانه به مسئولیت های خود داشته باشد. با این حال، خودآگاهی یک مکانیسم داخلی نیست و نیاز به اجرای شایسته در یک محیط تیمی دارد. «اول، پرورش خودآگاهی به زمان و تعهد نیاز دارد. دوم، بسیاری از سازمان ها تیم سازی را از منظر رویداد محور در نظر می گیرند و آن را به یک فرآیند مستمر تبدیل نمی کنند.به ندرت دیده می شود که اعضای تیم کاملا از خود بی خبر باشند و بیشتر افراد از نیاز به رشد و بهبود حمایت می کنند. با این حال، طیفی از رفتارهای ارتباطی ناخودآگاه مانند حالت تدافعی در برابر بازخورد می تواند برای همکاری موثر مضر باشد. خودآگاهی باید بر اساس نیت درست باشد و برای رسیدن به آن نیاز به راهنمایی و زمان دارد. مدیران می توانند با تاکید بر این مفهوم به طور مداوم به جای رویدادهای تیمی دوره ای به این فرآیند کمک کنند.