نیروی انسانی و مزیت رقابتی

در گذشته دلایل مختلفی برای اینکه نیروی کار با کیفیت یک مزیت رقابتی قابل توجه است ارائه شده است. اولین مورد به دلیل این واقعیت ساده است که سایر منابع مزیت رقابتی در طول سال ها کارایی کمتری داشته اند. این جنبه ها شامل فناوری، ثبت اختراع، منحنی های یادگیری و سایر جنبه هایی بود که به خود نیروی کار مربوط نمی شود. بر این اساس مزیت رقابتی مدرن ناشی از تمرکز شرکت بر ایجاد، مدیریت و انتقال دانش در سراسر شرکت و بین کارکنان با کیفیت است. کیفیت به عنوان ترکیبی از هوش، انگیزه، تجربه، بینش، خلاقیت، تعهد، توانایی های تحلیلی و آموزش کامپیوتر تعریف می شود و منابع جدید در طول زمان به دست می آیند و توسعه می یابند و اغلب نمی توانند در شرکت های دیگر تکرار شوند و بنابراین مبنایی برای مزیت رقابتی می شوند. منابع انسانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا کارکنان با استعداد آسیب پذیر، نادر هستند و نمی توان آنها را به راحتی جایگزین کرد. با مدیریت موثر آنها، سازمان باید بتواند یک مزیت رقابتی قدرتمند ایجاد کند. محققان مختلف قبلا پیشنهاد کرده اند که عملکرد اجتماعی شرکتها می تواند تاثیر مثبتی بر جذب تعداد بیشتری از نامزدها داشته باشد. آنها بیان می کنند که با نشان دادن اینکه سازمان دارای ارزش ها و هنجارهای مثبت و سازنده است، ممکن است برای کارکنان جذاب تر شود. شهرت شرکت می تواند بر هویت اجتماعی آن نیز تاثیر بگذارد. هنگامی که یک شرکت متقاضیان شغل زیادی را جذب می کند، میتواند با بررسی و تحلیل میان کارکنان به کارآیی بیشتری در زمینه پیشرفت اهداف مورد نظر قدم بردارد. بنابراین نقش منابع انسانی در ایجاد یک فرهنگ مثبت باعث میشود که بر سودآوری آن اثر گذار باشد و سیگنال هایی در مورد سیستم ارزشی مثبت شرکت و کمک های آن به جامعه ایجاد کند

---