نگاهی بر خط مشی کارکنان در سازمان های امروزی

 امروزه در شرایط انجام تجارت در سطح بین المللی، به نظر می رسد که مسئله کارکنان جهانی هم وجود دارد. رویکردهای اصلی به سیاست جهانی کارکنان شامل کارمندان قومی، چند مرکزی است یک رویکرد قوم گرا، «شرکت ها عمدتا مهاجران خارجی را برای کارکنان پست های خارجی سطح بالاتر استخدام می کنند» این رویکرد برای شرکت هایی با دفاتر خارجی که می خواهند کنترل بیشتری بر شرکت های وابسته داشته باشند یا فرهنگ سازمانی را حفظ کنند، مناسب است. کارکنان شرکت مادر در سمت های بالا می توانند تجربیات لازم و سنت های شرکت را انتقال دهند. با این رویکرد، مدیران خارج از کشور ارتباط مناسب شرکت های خارجی که با شرکت مادر کار می کنند را تضمین می کنند رویکرد چند مرکزی، استخدام کارگران ملی کشور میزبان را «در سراسر سازمان، از بالا به پایین» پیش فرض می گیرد با این رویکرد، قدرت بیشتری به کارمندان محلی کشور میزبان داده می شود. این رویکرد مبتنی بر این فرض است که اتباع کشور میزبان تجربه بیشتری در شرایط بازار محلی دارند و بنابراین می توانند کارآمدتر باشند. همچنین به یک بخش منابع انسانی جداگانه در کشور محل کار نیاز دارد. رویکرد چند مرکزی معمولا توسط جمعیت محلی به خوبی پذیرفته می شود زیرا موقعیت های بیشتری را فراهم می کند و نشان دهنده تعهد شرکت به کشور میزبان است. رویکرد کارکنان ژئوسنتریک شامل "یک استراتژی تجاری یکپارچه در سراسر جهان" است این بدان معنی است که شرکت ها سعی می کنند نامزدی را به کار گیرند که بهترین موقعیت را بدون در نظر گرفتن ملیت یا محل زندگی او دارد. این رویکرد برای شرکت های بزرگ مناسب تر است، زیرا جستجو برای کارکنان مناسب می تواند زمان بر و پرهزینه باشد.

---