جریان سازی در مدیریت بحران
در فرهنگ معین جریان به روان شدن آب و هر چیز مانند آن معنا شده و معانی دیگری چون تشکل، جمعیت و گروه اجتماعی معین با مبانی فکری و رفتار اجتماعی ویژه نیز برای آن آمده است، "جریان"واژه ای با معادل دقیق در زبان انگلیسی نیست و در به کارگرفته شدن جریان در معنایی خارج از اصطلاح لغوی آن، این که چه فرایندی رخ داده و در چه بازه زمانی این امر به وقوع پیوسته است خود می تواند زمینه بحث و بررسی متفاوتی را بگشاید (مهدی پور، 1393)
علاوه بر شناخت جریان ها، یکی از مولفه های اساسی در پیشبرد اهداف، جریان سازی می باشد به طوری که بر اساس وضعیت و ظرفیت های موجود، در تلاش باشیم که خلاء های تئوریک و عملی موجود را با استفاده از ظرفیت های جریان شناختی مرتفع نماییم از این رو جریان شناسی و جریان سازی، نقش مهمی در پیشبرد اهداف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی داشته و متفکران و محققان باید اهتمام بیش از پیش به این مولفه ها داشته باشند ( ذوقی، 1398).
وقتی که ما بین برنامه های مختلف یک انسجام، توالی و ترتیبی برقرار کردیم، به حدی که کل این برنامه ها تبدیل به یک حرکت و یک موج عظیم اجتماعی شود، وقتی بین زمان های مختلف نسبتی برقرار کنیم و زمان ها را در پیوند با یکدیگر تبدیل به یادمان هایی برای یک هدف یا یک حقیقت کنیم، وقتی بین سطوح مختلف جامعه درباره یک موضوع یا مفهوم پیوندی برقرار کرده و هر کسی را در سطح خودش به نوعی با آن مفهوم یا هدف درگیر کنیم، جریان سازی کردیم.
پس جریان سازی، پیوند برقرار کردن بین حرکت ها و برنامه های مختلف، پیوند برقرار کردن بین زمان های گوناگون یا حداقل نوعی استمرار دادن و پیوند برقرار کردن بین سطوح مختلف جامعه است.
نقطه مقابل جریان سازی، کار پراکنده و بی سرانجام و بی استمرار است. کارهایی که فراگیر نیست و همه طبقات را درگیر نمی کند (پناهیان، 1395).
نظام برنامه ریزی ایران نشان می دهد که تجربه بدون تئوری منجر به شکست و تئوری بدون داده های برآمده از تجارب، فاقد اعتبار است و از سوی دیگر ترویج تئوری و مدل های آن به غنای تجارب می افزاید. از این رو مفهوم جریان سازی به صورت چرخه ای با مولفه های تجربه – ترویج –تئوری، تداوم می یابد (شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران،1393).
اصطلاح جریان سازی در میان دانش های دیگر از جمله دانش رسانه ای نیز کاربرد دارد، جریان سازی رسانه ای، فرآیندی است که وسایل ارتباط جمعی به کار میبرند، تا مخاطب را با خود همراه کنند (صفایی نژاد، 1395: 16).
جریان سازی می تواند به منظور نهادینه شدن یک تفکر استفاده شود و درصورتی که اهداف جریان سازی به درستی انتخاب شود حتما جنبه سازندگی خواهد داشت. جریان سازی در طول یک فرآیند و به صورت تدریجی، نظام مند و غیر مستقیم انجام می گردد، مع الوصف تثبیت ایجاد جریان به عنوان حساس ترین مرحله جریان سازی تلقی می شود (فرهنگ و هنر،1397).
منابع:
- پناهیان، علیرضا، (1395)، ضرورت جریان سازی و گفتمان سازی،
https://mesbahalhoda.blog.ir/1393/06/27/.
- ذوقی، محمد صادق، (1398)، جریان شناسی و جریان سازی، ضرورت اجتماعی عصر حاضر،
https://rasekhoon.net/article/show/1496832/.
- شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران، (1393)، دستورالعمل اجرایی جریان سازی بازآفرینی محدوده ها و محلات ناکارآمد مبتنی بر رویکرد اجتماع محور، وزارت راه و شهرسازی.
- صفایی نژاد، قاسم، (1395)، جریان سازی در فضای مجازی، با تاکید بر رسانه های اجتماعی، مدیریت رسانه، شماره 26، صص33-15
- فرهنگ و هنر، (1397)، جریان سازی چیست؟ https://shoaresal.ir/fa/news/169995/.
- مهدی پور، فرشاد، (1393)، گونه شناسی در جریان های فکری فرهنگی در ایران معاصر، فصلنامه دین و سیاست فرهنگی، شماره 2، صص 30-7