تحول عمیق آموزش و پرورش

تحول عمیق یا فقط اصلاح شیوه پذیرش



زمانی که صحبت از اصلاح می شود.فکر ما هم به اصلاح محتوای چارت درسی دانشگاه مرتبط می شود، اما آیا در بین بند های اصلاحی مختلف که تاکید بسیار بر شیوه گزینش و ورود به دانشگاه فرهنگیان دارند بر روند آموزش در دانشگاه هم اثر گذار است! آیا همان طور که محتوای درسی کتاب های ابتدایی نیازمند تغییر می شوند. محتوای ارائه شده در دانشگاه نیازی به تغییر ندارند!



دانشگاه فرهنگیان دانشگاه مسئله محور است و اثر آن بر بخش های مختلف جامعه بر هیچ کسی پوشیده نیست، اما سوالی که می شود این است آیا دانشجویان دانشگاه فرهنگیان که معلمان آینده این سرزمین هستند، از آموزش های کافی و وافی در حیطه تعلیم و تربیت برخوردار هستند تا بتوانند اثر گذاری موفقی بر جامعه آموزشی هدف خود داشته باشند.



چرا در پی اصلاحات متعدد شیوه گزینش و ورود به دانشگاه به دنبال بالابردن کیفیت محتوای ارائه شده در دانشگاه ها نیستیم! کیفیت را فدای کمیت کرده ایم و فقط بر یک قسمت از این شیوه دست گذاشته ایم.اهمیت مسئله گزینش و ورود بر کسی پوشیده نیست اما ادامه و حرکت در مسیر هم مهم است، اگر نقطه آغاز درست باشد و مسیر بدون طرح و نقشه ای ادامه پیدا کند آیا به هدف نهایی خود می رسد؟



اصلاح و تغییر باید در همه ارکان باشد، همان گونه که در سند تحول بنیادین هم اشاره شده که ارتقای نظام تعلیم و تربیت باید در همه سطوح و همه اشکالش باشد. آیا زمانی که فقط محتوای کتاب های درسی تغییر پیدا میکنند می توان گفت تحول اتفاق می افتد!اگر معلم که همان دانشجومعلم امروزی ما است دانا، با انگیزه و اهل ابتکار باشد می تواند اثر گذار باشد اما زمانی که او دلسرد ، ناامید و بی انگیزه باشد انتظار تحول نباید داشته باشیم، پس در این نقشه جامع تحولی باید شیوه آموزش و محتوای آموزشی که در اختیار دانشجو معلمان قرار میگیرد، هم مد نظر قرار بدهیم.



فلذا زمانی که مسائل مختلف و آسیب های اجتماعی جدید روز به روز در جامعه به صورت صعودی پیش می روند و مدارس به عنوان اثرگذارترین نقطه تهاجم فرهنگی دشمنان شناخته میشوند، انتظار این است که دانشجومعلم ما به عنوان قشر اثرگذار آشنایی نسبتا کامل و راهکار هایی برای مقابله با این پدیده ها داشته باشد، اما آیا به راستی با توجه به محتوای آموخته شده در دانشگاه فرهنگیان می تواند با این چالش ها مقابله کند و راهکار مناسب ارائه دهد و دانش آموز امروزی را که در معرض بمباران اطلاعاتی قرار دارد قانع و تفهیم کند؟



پس باید تحول و نوآوری را در عرصه محتوای در دسترس دانشجومعلمان هم مد نظر قرار بدهیم چرا که نو آوری در هر زمانی نیاز هست، نوآوری فقط محدود به صنعت و کشاورزی نیست بلکه طبق فرمایشات حضرت آقا مخصوص به همه مسائل و حیطه ها هست، به خصوص حیطه تعلیم و تربیت که جوان آینده این سرزمین را رشد و پرورش می دهد، پس آیا این شیوه تقلیدی محض از لحاظ محتوا در دانشگاه فرهنگیان درست است؟ آیا محتوای ما نیاز به اصلاح و تغییر ندارد؟ آیا با توجه به این روند ها نیازی به اصلاح چارت ها و برنامه ها و منابع در اختیار دانشجو معلمان نداریم؟ آموزش و پرورش ما نباید وارداتی باشد، باید به فکر اصلاح و تحول آن باشیم. بهتر نیست منابع ما به ویژه در حوزه روانشناسی به جای فلان منابع مشهور غربی، منابع اسلامی و متاثر از فرهنگ ما باشند؟



امید است همان گونه که وزیر محترم و دغدغه مند برای مسئله گزینش و ورود برنامه اصلاحی دارند برای این امر مهم در حیطه آموزشی هم یک برنامه جامع و مدون داشته باشند.



و من الله التوفیق