نگاهی بر امنیت محیط کاری بانوان

9 دی 1403 - خواندن 4 دقیقه - 455 بازدید

محیط کار همواره با چالش ها و مشکلاتی همراه است که آن را در قالب ایمنی در محیط کار بررسی میکنیم. این بررسی را با توجه به موقعیت های کاری خانمها چشمگیرتر میکنیم .امروزه تعداد زیادی از آنها به زندگی کاری خود و همچنین ایفای نقش هایی که به طور سنتی با والدین مرتبط است ادامه می دهند در محل کار، خانمها با چالش های بسیاری روبرو هستند که آقایان با آن ها مواجه نیستند. این تا حدودی به این دلیل است که مردان و زنان در مشاغل یکسان تخصص ندارند. آنها معمولا مشاغل مختلفی دارند. به طور کلی، موارد مرتبط با کار وجود دارد که مربوط به خانمها است. برخی از آنها عبارتند از بیماری های تنفسی، سندرم تونل کارپال، اختلالات استرس و اضطراب و ... علاوه بر این، خانمها در اثر عوامل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در معرض خطرات بیماری و صدمات در محیط کار قرار دارند. برخی از عوامل اجتماعی ممکن است شامل مشکلات زناشویی و نیازهای مبرم خانواده باشد در حالی که عوامل اقتصادی شامل کمبود منابع مالی کافی برای رفع نیازهای اولیه یا بدهی های اقتصادی است. به عنوان مثال، تعداد بیشتری از خانمها نسبت به آقایان مشاغل پاره وقت یا قراردادی را انتخاب می کنند. کار مشروط نیز در بیشتر موارد مربوط به خانمها است. در مقایسه با افرادی که در محیط های شغلی سنتی کار می کنند، کارگران مشروط دستمزد پایینی دارند و از مزایای محدودی برخوردارند. اکثر خانمها اعتماد به نفس لازم برای طرح مسائل ایمنی را ندارند، زیرا معتقدند که چنین اقداماتی می تواند به قیمت شغل آنها تمام شود یا در معرض شرایط غیرقابل تحمل کاری قرار بگیرند. این ویژگی همه کارکنانی است که در مشاغل ناامن کار می کنند. همچنین رایج است که آنها از گزارش صدمات وارده در محل کار می ترسند. در نیروی کار کشورهای مختلف زنان کشورهای خارجی که عموما به آنها مهاجر گفته می شود، در معرض خطرات محیط کار هستند. آنها به دلیل موقعیت مهاجرتی که دارند و همچنین مشکلاتی را تجربه می کنند که سعی می کنند بین زندگی خانوادگی و کار تعادل ایجاد کنند. آن ها در مکان هایی کار می کنند که در مقایسه با همتایان بومی خود در معرض آسیب های بیشتری قرار می گیرند. نابرابری های جنسیتی ممکن است علت اصلی افسردگی، اضطراب، عزت نفس پایین و سردرد در میان سایر عوارض باشد. به نظر من، بیشتر خانمهای شاغل بارهای سنگینی را به دوش می کشند زیرا سعی می کنند بین مسئولیت های خانوادگی و کار تعادل ایجاد کنند. این امر آنها را تحت فشار قرار می دهد زیرا آنها باید از کودکان و سالمندان مراقبت کنند. خانمهایی که در چنین شرایطی قرار می گیرند ممکن است در خطر ابتلا به عوارض جسمی و روحی زیادی باشند. برای ادارات دولتی مربوطه مهم است که اطمینان حاصل کنند که تبعیض در محل کار وجود ندارد. ولی اینگونه نیست.موارد مشابه آن را من در میان اساتید مختلفی که داشته ام به وضوح دیده ام. باید مکانیسم های ایمنی کافی در همه محل های کار، به ویژه در صنایعی که خانمها در آن ها شانس بیشتری برای آسیب دیدگی دارند، وجود داشته باشد. در صورت بروز هر گونه آسیب در محل کار، سازمان ها باید مسئولیت کامل اطمینان از دریافت مراقبت های پزشکی و غرامت نهایی قربانیان را بر عهده بگیرند.