استفاده از باروت برای انفجار محدود و افزایش راندمان پیکورکاری

استفاده از ترکیب باروت برای انجام انفجار در شرایط خاص در پروژه سد چمشیر انجام گرفت.معمولا در پروژه های سدسازی و خصوصا درانتهای فعالیتهای اجرایی که مصادف با تکمیل نیروگاه های طرح و یا تکمیل کارهای ساختمانی پروژه میباشد معضل برخورد با حفاری های باقی مانده به وجود می آید.در اکثر موارد استفاده از بیل چکش دار مرسوم و در مواردی که حجم کارهای مربوط به شکستن سنگ و برطرف کردن کسرحفاریهای باقی مانده زیاد است به صورت موردی از عملیات انفجاری استفاده میگردد.درواقع احداث انبار ناریه و شارژ مواد منفجره نظیر چاشنی ، کورتکس،دینامیت و آنفو و .. در اوائل پروژه های سدو تونلسازی بسیار لازم و ضروری ست ولی با اتمام فعالیتهای حفاری ، اقدام به جمع آوری انبار ناریه میگردد و معولا اجرای بتن ریزی هم زمانی بالاتر از 2 سال نیاز داشته و لذا نگهداری انبار ناریه ، به لحاظ هزینه های آن کار عاقلانه ای نمی باشد.در پروژه چمشیر و همزمان با تکمیل کارهای باقی مانده تجهیزاتی، با معضل حفاری های باقی مانده که پراکنده و به صورت بولدرهای بزرگ ریشه دار در کف رودخانه و در پایین دست بدنه سد بود مواجه شدیم.در این شرایط استفاده از باروت و روش انفجاری که به کمک باطری ماشین، سیم نازک ، المنت و مقداری باروت و دیگر مواد مورد نیاز اجرا گردید.´برای انفجار از ترکیب 25% گوگرد، 25% پودرزغال و 50% نمک و رسوب(شوره) استفاده شده که با المنت دست ساز به عنوان چاشنی درهرچال استفاده می شود.پس از انجام این انفجار که منجر به بروز ترک و شکاف در سنگ گردید ،شرایط برای اجرای پیکورزنی با سرعت و راندمان بسیار بالاتر مهیا و در نهایت کار با صرف هزینه و زمان کمتر به اتمام رسید.این روش میتواند در دیگر پروژه ها ، خصوصا پروژه های نزدیک به نقاط حساس که با محدودیت انتقال مواد منفجره و به صورت موردی مواجه شویم ، مورد استفاده قرار گیرد.