نگاه به روابط عمومی بعنوان یک علم در عصر نوین ( بخش دوم )

4 دی 1403 - خواندن 4 دقیقه - 232 بازدید



دانشگاه پیام نور (همه مراکز) 


بخش دوم : 


به طور کلی جایگاه روابط عمومی با توجه به متفاوت بودن وظایف، بستگی به توانایی و نقش کارگزاران و مسئولان نقش مدیریت در سازمان دهی، انجام برنامه ها و عملکردهای آن دارد و اصولا سه فاکتور با شناخت وظایف سازمانی مدیریت صحیح و توانایی انجام وظایف در تعیین جایگاه اصلی روابط عمومی ها موثر هستند. در ارزیابی وضعیت فعلی جایگاه روابط عمومی چند عامل موثر است. بطور کلی هر سازمان دارای نظام ارتباطی خاص خود می باشد. در واقع نظام ارتباطی سازمان با توجه به محدودیت روابط عمومی موظف است. نمادها، روشها و دستورالعمل ها را طراحی و تکمیل کند و در اختیار مخاطبین خود قرار داده و بر انجام آن نظارت دقیق داشته باشد.

درنتیجه هر سازمانی برای پاسخگویی به نیازهای بیرونی خود نیازمند اهرم ها و بازده هایی است که به صورت تخصصی و علمی و عملی کنند. پیش از انقلاب اسلامی، کانون پرورش و جذب آموزش و نخبگان برای تشکیل نهادهای صنفی و معرفی افراد متخصص به ارگان ها این مسئولیت را برعهده داشت. اما پس از انقلاب اسلامی این کانون ها نقش خود را ازدست داده اند و اکنون تعداد معدودی از این نهادها مثل: (کانون وکلا، سازمان نظام پزشکی، سازمان نظام مهندسی و ...) وجود دارند که به شناسایی آموزش و معرفی افراد متخصص به جامعه عمل می کنند. همان گونه که اشاره شد یکی از مهمترین علل و عوامل موثر ارتقای جایگاه روابط عمومی در ساختار تشکیلاتی و اداری کشور حضور مدیران و کارکنان متخصص در عرصه ارتباطات است و این خود لازمه تشکیل مقولی برای تعیین صلاحیت علمی اجرایی و گزینش افراد متخصص را بوجود می آورد. از آنجا که هر روابط عمومی در سازمان سه وظیفه: هماهنگ کننده، اطلاع رسانی و ارتقاء دهنده دارد و روابط عمومی محل ارتباط درونی و بیرونی سازمان می باشد. درنتیجه این واحد باید به عنوان واسطه بین دو بخش بیرونی و درونی ارتباط برقرار کرده و اطلاع رسانی را به طور دقیق و شفاف انجام دهد.

نهاد روابط عمومی در کشور نیازمند تشکیلاتی است که بتواند در این مهم ساماندهی صنفی ایجاد کند. نهاد روابط عمومی در کشور نیازمند تشکیلاتی است که بتواند در این مهم سامان دهی صنفی ایجاد کند. اما قبل از آن باید چالش های موجود بر سر راه روابط عمومی ها را برطرف کند. در تعیین متولی در امر گزینش و روابط عمومی مستلزم پیدایش تخصص در کشور است. و برای رسیدن به این هدف باید مشکلات و موانع موجود را رفع کرده و همه امور را در حیطه تخصصی و علمی سنجیده و این لازمه ارزیابی صحیح در امر روابط عمومی است. و نکته مهمی که در این زمینه مطرح می شود: مسئولیت، شخص، مجموعه و یا ارگانی است که موظف به انجام آن هستند. متولی باید در امر انتخاب و انتخاب افراد کاردانی و بینش دقیق داشته باشد و اجرای صحیح در امر گزینش، صلاحیت خود را اثبات کند. گسترش روزافزون فعالیت سازمان ها و روشن شدن اهمیت و جایگاه روابط عمومی و واگذاری مسئولیت های بیشتر لازمه مشارکت بخش خصوصی می باشد.