انگیزش و هدف، دو عامل شکل دهنده رفتار انسان

برای هر شخصی، آگاهی از مسئله انگیزش، که در واقع پی جویی علت و سبب حرکت و رفتارهایش است، ضرورت تام دارد.

کنکاش در مسئله انگیزش پاسخ چراهای آدمی است. انگیزه ها، « چرا » های رفتار هستند و موجب آغاز و ادامه فعالیت می شوند و جهت کلی هر فرد را معین می سازند.

انگیزش عبارت است از حالتی درونی که انسان را به فعالیت خاصی ترغیب می کند.برخی از صاحب نظران،انگیزه را همان نیاز، خواسته، تمایل، سائقه ها یا نیروی درونی ( محرکات درونی ) می دانند که افراد را برای انجام کار، راغب می سازد.

دو عامل شکل دهنده رفتار انسان عبارتند از « انگیزه » و « هدف ».

انگیزه هایی که به سوی اهداف معطوف می شوند، ممکن است آگاهانه یا ناخودآگاه باشد. معمولا گفته می شود که مردم همیشه از چیزهایی که می خواهند آگاه نیستند و بسیاری از رفتارهای آنها تحت تاثیر نیازها یا انگیزه های ناخودآگاه قرار دارد.این نا آگاهی از آنجا ناشی می شود که افراد برای شناخت درون خویش تلاش نمی کنند. شاید یکی از بهترین راه ها برای شناخت درون تعامل با دیگران باشد.

نتایج مورد انتظار از یک رفتار را هدف می گویند. روانشناسان غالبا هدف را محرک خارجی می نامند( در حالی که انگیزه محرک درونی است).

گاهی از هدف ها به عنوان پاداش های « مورد انتظار » که انگیزه ها را به سوی خود معطوف می دارند یاد می شود. انگیزه ها و هدف ها بر روی هم اثر متقابل دارند و باعث شکل گیری رفتار میشوند.