نگاهی مختصر به پدیده خشونت علیه زنان

نگاهی مختصر به پدیده خشونت علیه زنان در جامعه و خانواده

امیرحسین صفدری پژوهشگر علم حقوق در خصوص این پدیده مهم اجتماعی نوشت:

متاسفانه خشونت علیه زنان در طول تاریخ در جوامع بشری به اشکال مختلفی وجود داشته و دارد، خشونت علیه زنان و دختران یکی از آسیب های اجتماعی بسیار دردناکی می باشد که می تواند سلامت جسم، روح و روان زنان جامعه را تا حد زیادی به خطر بیاندازد که این مسله به خانواده ها و به تبع آن به بنیان جامعه هم آسیب های غیرقابل جبرانی را وارد می کند.

اکثر افراد درون جامعه ی ما فکر می کنند منظور از خشونت علیه زنان فقط کتک زدن و یا تنبیه های بدنی نسبت به زنان و دختران می باشد؛ اما این فقط یک تصور اشتباه است، بلکه خشونت علیه زنان انجام رفتارهایی مثل: لمس بدن، توهین و تحقیر در جمع، بدبینی، متلک انداختن، نگاه های معنی دار، سواستفاده های احساسی و عاطفی، تهدید آنها، تحریک و اجبار آنها، عدم توجه به نیاز های زنان، ارسال پیام های غیراخلاقی برای زنان، شوخی های جنسی و جسمی با زنان یا در برابر آنها و... که همه این ها می تواند از جمله خشونت در جامعه علیه زنان و دختران تلقی شود.

پس از تحقیق و پژوهش میدانی در سطح جامعه متاسفانه باید بگویم که در ایران خشونت علیه زنان وجود دارد که بیشتر این خشونت ها در خانواده های زنان و دختران اتفاق می افتد تا جامعه، که این مسله دلایل فرهنگی، اجتماعی، خانوادگی، مذهبی و... دارد جالب است که بدانید این خشونت ها علیه زنان و دختران بیشتر از طرف آشنایان و یا خانواده مثل: همسر، پدر، عمو، دایی، برادر و... رخ می دهد.

مطابق اصل ۲۱ قانون اساسی دولت موظف به تضمین حقوق زن در تمام جهات می باشد. علاوه بر دولت، قوه قضائیه هم نیز مطابق اصل ۱۵۶ قانون اساسی پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسئول تحقق بخشیدن به عدالت و عهده دار وظایفی می باشد. بنابراین باید توجه داشت در صورت تعرض به امنیت اجتماعی اطفال و زنان، آنان حق دارند در حداقل زمان ممکن و با نهایت سهولت به امنیت اجتماعی و عمومی دسترسی داشته باشند و مراجع و ماموران قضایی و انتظامی باید بدون وقفه و تبعیض و متناسب با تعرض و تهدیدی که متوجه آنان شده است خدمات قانونی خود را ارائه دهند.

نکته مهم دیگر این است که آسیب پذیری اطفال و بانوان بسیار بیشتر از سایر افراد در جامعه است، در همین راستا قانونگذار در قانون مجازات اسلامی در ماده 619 بخش تعزیرات می گوید: 

هر کس در اماکن عمومی یا معابر متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود، یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین نماید به حبس از 2 تا 6 ماه و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد. البته که باید بگویم این یک ماده به تنهایی نمی تواند تاثیر مثبتی در خصوص کاهش خشونت علیه زنان و اطفال در جامعه داشته باشد، پس بهتر است قانونگذار به فکر تصویب یک قانون خاص به صورت جامع و علمی باشد که از حقوق زنان و کودکان حمایت ویژه ای کند.

به عنوان یک محقق و پژوهشگر باید بگویم که مهمترین نکته در خصوص خشونت علیه زنان در ایران وجود خلاء قانونی است، متاسفانه عدم جرم انگاری نسبت به مقوله خشونت خانگی علیه زنان سبب شده در این سال ها ما شاهد