نگاهی بر قدرت مشروع در سازمان

قدرت مشروع یک جنبه مهم در اداره روزانه یک سازمان پرمشغله به شمار میرود با این حال، برای درک کامل قدرت مشروع، مهم است که بدانیم مشروعیت به چه معناست که میتوان آن را مشروعیت انجام کاری بدون نقض قانون دانست. در این راستا، قانون آیین نامه رفتاری است که مورد قبول و اتفاق آرا اعضای یک سازمان است. از سوی دیگر، قدرت مشروع به قدرتی اطلاق می شود که یک رهبر در درون یک سازمان از آن برخوردار است. بنابراین، قدرت مشروع به اختیاری اطلاق می شود که شخص به دلیل رتبه اش از آن برخوردار است. به همین دلیل، قدرت مشروع به وضعیت یک فرد در ساختار قدرت یک سازمان (بازرگانی) بستگی دارد. به قدرت مشروع، قدرت موضعی نیز گفته می شود که قدرت مشروع، توانایی ایجاد احساس وظیفه یا مسئولیت در شخص دیگری است. در این صورت، رهبر با مسئولیت هایی که بر عهده او گذاشته می شود، شناسایی می شود. بنابراین، یک رهبر قانونی نسبت به پیروان خود دارای حقوق و وظایف بیشتری است. به عنوان مثال، زیردستان به مدیران گزارش می دهند. از سوی دیگر، یک مدیر مسئولیت هایی را به زیردستان اختصاص می دهد. علاوه بر این، یک مدیر حق کنترل رفتارهای زیردستان خود را دارد. جالب اینجاست که وقتی فردی مسئولیت های بیشتری بر عهده می گیرد، اختیارات مشروع او افزایش می یابد. بنابراین، رهبران قدرتمند، وظایف بیشتری نسبت به رهبران کم قدرت دارند. بعلاوه، در برخی موارد، افراد دارای قدرت مشروع نمی دانند که این نوع قدرت را دارند . آنها فقط از افرادی آگاه هستند که برای رسیدن به اهداف خاصی به آنها چسبیده اند. با این وجود، یک رهبر قانونی باید راهی برای کمک به کارکنان خود بیابد تا این تصور را درونی کنند که او حق دارد به آنها فرمان دهد .این عمل مانع از دست دادن مشروعیت رهبران می شود. اگر رهبر مشروعیت خود را از دست بدهد، زیردستان قدرت او را به رسمیت نمی شناسند.

---