مدل رهبری خدمتگزار اسپیرز (۱۹۹۸)

اسپیرز[1] (1998) مدیر مرکز گرین لیف پس از بررسی و کنکاش مقاله ها و یادداشت های رابرت گرین لیف[2] دریافت که این نوشته ها ده خصیصه اصلی رهبر خدمتگزار را که به شرح ذیل است، شامل می شود:

1) گوش دادن: در مبانی نظری رهبری گوش دادن به عنوان فرآیندی ست که رهبر قادر است تفکرات درونی زیردستانش را تشخیص داده، ایده ها و نظرات آنان را موردتوجه قرار دهد و از پیروانش آگاهی کامل و جامعی را داشته باشد. رهبران به واسطه ی گوش دادن توانایی نشان دادن احترام خود را به پیروانشان دارند.

2) همدلی: در راستای تبیین مفهوم همدلی، رهبر خدمتگزار خود را بجای پیروانش می گذارد. شخص رهبر این کار را به واسطه ی همدلی انجام می دهد. همدلی حالتی آگاهانه است که موجب می شود رهبران مشکلات و معضلات زیردستان را درک کرده و به صورت مداوم تلاش کنند که آن را رفع کنند.

3) بهبود بخشی: با توجه به این بعد رهبر توانایی حل وفصل اثربخش تعارضات به وجود آمده در اثر دیدگاه های متضاد و مختلف را میان پیروان را دارد.

4) متقاعدسازی: یک رهبر خدمتگزار به وسیله ی متقاعدسازی، هم افزایی را در میان زیردستانش ایجاد می کند. رهبران خدمتگزار بجای جبر و اعمال زور، پیروانشان را متقاعد می سازند که نظرات و تصمیمات او را به طور دلخواه بپذیرند. گرین لیف اعتقاد دارد آن چیزی که اهمیت دارد، این است که پاسخ های پیروان به صورت کامل اختیاری هستند.

5) آگاهی: لاری اسپیرز مقوله ی آگاهی را به دودسته خودآگاهی و آگاهی عمومی دسته بندی می کند. او معتقد است که هردو دسته و به طور خاص آگاهی از خود باعث تقویت و استحکام جایگاه رهبر خدمتگزار می شود. رهبری که از این ویژگی برخوردار است، درباره ی مسیر و هدفش نیز آگاهی بیشتری دارد.

6) آینده نگری: می توان بیان کرد که آینده نگری یک حدس درست و ذکاوت مندانه نسبت به چیزی است که احتمال دارد در آینده اتفاق افتد و رهبر خدمتگزار به وسیله ی آن ابزار و وسایل لازم را برای بهره جستن از موقعیت ها به دست آورد.

7) مفهوم سازی: درواقع مفهوم سازی به معنی برخورداری از یک دید وسیع و روشن نسبت به آینده، مسائل موجود را به عنوان یک واقعیت جامع دیدن و یادگیری از تجربیات پیشین است. رهبری که از این خصلت برخوردار است پیروان به او اعتقاد دارند، چون که آن ها می دانند که رهبرشان یک شخص بصیر بوده و نسبت به آینده پیش رو آگاهی و شناخت کامل دارد.

8) سرپرستی و خادمیت: رهبر خدمتگزار باید خادم و سرپرست پیروان خود باشد. خادمیت و سرپرستی به عنوان تعهد رهبر به خدمت رسانی به پیروان و توجه به نیازهای سازمان تبیین می شود. رهبران خدمتگزار خادمیت و خدمت کردن را در میان پیروانشان ترویج کرده و آن ها را در راستای رسیدن به اهداف تشویق می کنند.

9) ایجاد گروه: زمانی که رهبر خدمتگزار ارزش های مشارکت کردن زیردستان را در محیط شغلی ترویج می کند، در اصل او قصد دارد که یک جو هم افزایی و روح جمعی را در میان پیراونش پرورش دهد. نتیجه این امر آن است که زیردستان زمانی که در نقش یک رهبر ایفای نقش کنند، همین کار را احتمالا انجام خواهند داد.

10) تعهد به رشد افراد: رهبر خدمتگزار زیردستان خود را پرورش می دهد تا آن ها توانایی کسب حداکثر ظرفیت بالقوه شان را بدست آورند؛رهبر خدمتگزار اعتقاد دارد که پیروان او از دارایی های باارزش سازمان محسوب می شوند در همین راستا آن ها را به تلاش و رشد بیشتر تشویق می نماید.

[1] Spears

[2] Robert Greenleaf