مهابت انسان بودن

1 مهر 1403 - خواندن 2 دقیقه - 114 بازدید



[توشی هیکو ایزوتسو]

انسان وقتی از خواب نمودیش بیدار می شود، و چشمان حقیقیش را باز می کند و به اطراف خود می نگرد، چه می بیند؟ در آن گاه، چه نوع عالمی را مشاهده می کند، یعنی درمرتبه مکاشفه اشراقی « بقاء » ( of subsistence state self-illuminating) چه می بیند؟

« اشراق » (illumination) مستقیما با شناختی که انسان از خود دارد مرتبط است. و به شناخت بلا فصل و شهودی طریق ارجاع دارد. و به « خود شناختی self-knowledge» یا « شناخت به خود self- knowing » توصیف می شود، زیرا ادراک شهودی بلافصل طریق فقط از راه « بازگشت انسان به خود » مقدور است،

«ابن عربی»

کار اصلی ابن عربی توصیف عالم غیرعادی، و تنویر ساختار نمودی متافیزیکی آن است، و با توصیف این عالم در عین مشاهده آن نور تجارب عرفانی جهان بینی فلسفی اش را بنیان گذاری می کند. (1)

***

[یزدانپناه عسکری]

مهابت انسان بودن و قدرت شناخت آدمی، عمل به «تعقل قلب» است، صحبت کردن درباره این اقتدار ثانوی به درک ارادی و قدرت شخصی است.

_______

1 - مفاتیح الفصوص، محیی الدین ابن عربی (بررسی مفاهیم کلیدی فصوص الحکم)، توشی هیکو ایزوتسو، مترجم: حسین مریدی، دانشگاه رازی کرمانشاه ۱۳۸۵. ص 125

- الناس نیام فاذا ماتوا انتبهوا

- من عرف نفسه فقد عرف ربه