عقد صلح در دفتر اسناد ۱۸ خرم آباد

در ادامه مبحث عقد صلح به صلح عمری میپردازم 

 صلح عمری یک نوع عقد است که به وسیله آن، فرد مالک ،اموال (ترجیحا اموال غیر منقول ) را به شخص یا اشخاصی دیگر منتقل می کند. در این نوع توافق شخصی که اموال خود را واگذار می کند، تا زمان حیات خود یا دیگری ، حق انتفاع از این اموال را حفظ کرده و از منافع آن بهره مند می شود به این صلح ،صلح عمری با حفظ منافع میگویند.البته چنانچه در عقد صلح ،منافع صلح تا زمان حیات مصالح یا متصالح یا شخص ثالثی شرط نشده باشد صلح قطعی محسوب میشود .بهر حال شناخت عقد صلح و استفاده از آن،در خیلی از موقعیت ها ،نجات بخش شخص مالک است .بی جهت نیست که استفاده از عقد صلح برای فرار از برخی موانع حقوقی و دور زدن قانون ،موجب گردیده که آنرا سید عقود نامیده اند.از آنجا که هدف در نگارش این مقالات و یادداشت ها ،استفاده صحیح و درست از قوانین و عقود است فلذا امکان استفاده از عقد صلح درجهت دور زدن قانون را نمیتوانم بیان نمایم.

پدری یا مادری قصد دارد ملک خود را در زمان حیاتش به فرزندش یا نوه اش یا شخص ثالث دیگری که از او نگهداری میکند انتقال دهد راه کار انجام آن در دفتر اسناد رسمی ،عقد صلح است

سوال اینجاست پس از انعقاد عقد صلح ،مالکیت موضوع صلح (مال غیر منقول) همچنان در تملک مصالح (صلح کننده )است یا خیر ؟ جواب منفی است .به محض انعقاد عقد صلح ،مالکیت از مصالح (صلح کننده)خارج و مالکیت متصالح(صلح شونده )بر موضوع صلح استقرار میبابد.

آیا مصالح میتواند صلح عمری را یکطرفه فسخ نماید .جواب سوال بستگی به این دارد که در هنگام تنظیم سند صلح در دفتر اسناد رسمی ،مصالح این حق را برای خود قائل دانسته است یا خیر؟ چنانچه در سند صلح ،مصالح حق فسخ داشته باشد میتواند در هر زمان به احد از دفاتر اسناد رسمی مراجعه و سند صلح را بصورت یکطرفه و بدون حضور متصالح ،فسخ و مجددا مالکیت به خودش اعاده گردد.

سوال دیگر اینست که آیا مصالح میتواند حق فروش مبیع (مورد معامله) را تا مدت زمانی مشخص از متصالح سلب کند ؟ پاسخ به این سوال مثبت است .مصالح میتواند در سند صلح تاکید و قید نماید که متصالح (بعنوان مثال)تا 20 سال بعد از فوت مصالح حق فروش مبیع را ندارد و این مغایرتی با حق مالکیتی که بعد از فوت مصالح ،برای متصالح ایجاد میشود ندارد .

بهزاد رحمانی مهر