اثرات لایه ای استرس بر ورزشکاران

علاوه بر احتمال آسیبی که ذاتی ورزش است، استرس نیز احتمالا احتمال آسیب را برای ورزشکار افزایش می دهد. در گذشته اخیر تحقیقات زیادی در مورد رابطه بین سلامت استخوان و ورزش صورت گرفته است. این تحقیق با توجه به پیامدهای قربانی شدن در یک شکستگی استرسی بر حرفه دویدن یک ورزشکار جوان مهم است. داده های ورزشکاران دو و میدانی نشان میدهد که آسیب های استخوانی مرتبط با استرس بین 11 تا 21 درصد از کل آسیب های استخوانی در دو و میدانی را شامل می شود. علاوه بر این، همچنین گزارش شد که زنان به ویژه در معرض خطر بیشتری برای تجربه آسیب های استخوانی مرتبط با استرس هستند. از جمله دلایل ارائه شده برای این امر می توان به تراکم استخوان پایین، عوامل غذایی و سابقه قبلی آسیب های مشابه اشاره کرد. پیشگیری از چنین آسیبی را می توان از طریق به حداکثر رساندن توده استخوانی در سنین جوانی به دست آورد. علاوه بر این، حفظ تغذیه کافی بر پایه کلسیم، دریافت کالری مناسب و تعادل بهینه هورمون ها و انرژی مهم است . اگرچه شیوع شکستگی های استرسی در بین ورزشکاران زن زیاد است، اما در بین ورزشکاران مرد نیز رخ می دهد. گزارش شده است که در بین بازیکنان فوتبال قوانین استرالیا 5 درصد از مصدومیت ها ناشی از شکستگی استرس بوده است. این داده ها نشان می دهد که شکستگی های استرسی نسبت به آسیب های کشاله ران، دررفتگی شانه ها و آسیب های زانو آسیب شایع تری در ورزش هستند. داده های تکمیلی حاکی از آن است که تعداد بازی های از دست رفته در اثر این آسیب ها از 28 بازی در سال 95، 66 بازی در سال 96 به 83 بازی در سال 97 افزایش یافته است. علاوه بر این، این نوع آسیب فقط به ورزشکاران حرفه ای محدود نمی شود، بلکه ورزشکاران آماتور را نیز تحت تاثیر قرار می دهد که 4 درصد از آسیب های گزارش شده، شکستگی های ناشی از استرس بوده است. پیشنهاد شده است که این افزایش ممکن است به افزایش بار تمرینی و به ویژه تمرینات دویدن نسبت داده شود. اکثر باشگاه های این لیگ ها تمرینات متقاطع قبل از فصل را افزایش داده اند تا میزان آسیب دیدگی را کاهش دهند.

---