تقویت تاب آوری در برابر خودکشی بمنزله نجات زندگی است
خودکشی یک مشکل جدی بهداشت عمومی است که سالانه حدود 700 هزار نفر در سراسر جهان را به کام مرگ می کشاند.
تاب آوری خودکشی به ظرفیت افراد برای مقابله با افکار و اقدامات خودکشی گفته می شود
این پدیده به دلایل متعددی از جمله اختلالات روانی نظیر افسردگی، اضطراب، و مشکلات اجتماعی و اقتصادی رخ می دهد
پیشگیری از خودکشی شامل تلاش های مختلفی از سوی سازمان ها، دولت ها و مراکز بهداشت روانی است.
افسردگی به عنوان یکی از مهم ترین علل افکار خودکشی شناخته می شود، اما سایر اختلالات روانی نیز می توانند نقش داشته باشند. به عنوان مثال، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) از دیگر عوامل موثر در بروز این افکار هستند.
علل و عوامل خطر به عواملی اطلاق می شود که می توانند منجر به بروز بیماری ها یا مشکلات سلامت شوند. این عوامل شامل ژنتیک، سبک زندگی، محیط زیست و عوامل اجتماعی هستند. برای مثال، سیگار کشیدن و تغذیه نامناسب از عوامل خطر برای بیماری های قلبی و دیابت محسوب می شوند. همچنین، استرس و کم تحرکی نیز می توانند به بروز مشکلات روانی و جسمی کمک کنند. شناخت این عوامل به افراد کمک می کند تا با اتخاذ شیوه های زندگی سالم تر، خطر ابتلا به بیماری ها را کاهش دهند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.
پیشگیری از خودکشی چیست ؟
پیشگیری از خودکشی شامل تلاش های مختلفی از سوی سازمان ها، دولت ها و مراکز بهداشت روانی است. این تلاش ها می تواند شامل درمان اختلالات روانی، بهبود روش های مقابله با بحران، و افزایش آگاهی عمومی درباره علائم و نشانه های خطر باشد.
پیشگیری از خودکشی مهم است زیرا هر فرد ارزش زندگی دارد و زندگی هدیه ای ارزشمند است. اگر فردی افکار خودکشی دارد، باید به او کمک کرد تا بفهمد که مشکلات موقتی هستند و راه حل هایی وجود دارد. صحبت کردن با افراد نزدیک، مشاوره با متخصصان سلامت روان و استفاده از خط مشاوره تلفنی می تواند کمک کننده باشد. همچنین داشتن امید، تمرکز بر نقاط قوت و ایجاد دلایل برای زندگی می تواند به فرد کمک کند تا از این بحران عبور کند. پیشگیری از خودکشی نیازمند حمایت همگانی است.
روش های پیشگیری از خودکشی
1. درمان اختلالات روانی: درمان افسردگی و سایر اختلالات روانی می تواند به کاهش افکار خودکشی کمک کند.
2. آموزش مهارت های مقابله: افراد باید مهارت های مقابله با بحران را یاد بگیرند تا در مواقع دشوار بتوانند بهتر عمل کنند.
3.افزایش آگاهی: افزایش پوشش خبری و رسانه ای در مورد خودکشی و اختلالات روانی می تواند به کاهش تابوها و افزایش پذیرش اجتماعی کمک کند.
4. دسترسی به مشاوره: فراهم کردن دسترسی به مشاوران و متخصصان بهداشت روان به صورت ۲۴ ساعته می تواند به افراد در بحران کمک کند.
سپیده سلطانی پور روانشناس در خاتمه این مطلب آورده است خودکشی یک پدیده پیچیده و چندوجهی است که نیاز به توجه و اقدام فوری دارد. با افزایش آگاهی و ارائه حمایت های مناسب، می توان از وقوع این فاجعه جلوگیری کرد و جان انسان ها را نجات داد.
برای افزایش تاب آوری خودکشی، می توان به تقویت مهارت های اجتماعی، مدیریت استرس، و جستجوی حمایت های اجتماعی پرداخت. همچنین، مشاوره و درمان های روانشناختی می توانند به افراد کمک کنند تا با مشکلات خود بهتر مقابله کنند و از خطر خودکشی دور بمانند.
ایجاد محیط های حمایتی و افزایش آگاهی عمومی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
مفهوم تاب آوری خودکشی در سال 2004 توسط عثمان و همکاران پیشنهادشده است و این شامل ارزیابی عواملی است که از افراد در برابر افکار و رفتارهای خودکشی محافظت می کند.
تاب آوری خودکشی به توانایی حفظ عملکرد طبیعی علیرغم قرار گرفتن در معرض عوامل استرس زا و ناملایمات اشاره دارد که معمولا منجر به رفتار خودکشی می شود.تاب آوری خودکشی در مورد درک عوامل محافظت کننده صحبت میکند
تاب آوری خودکشی به توانایی حفظ عملکرد طبیعی علیرغم قرار گرفتن در معرض عوامل استرس زا و ناملایمات اشاره دارد که معمولا منجر به رفتار خودکشی می شود.
تاب آوری خودکشی به ظرفیت افراد برای مقابله با افکار و اقدامات خودکشی گفته می شود.
تاب آوری خودکشی بر شناسایی نقاط قوت، تقویت امید و ایجاد فرصت هایی برای تغییرات مثبت در افرادی که با افکار خودکشی مواجه هستند، تمرکز دارد.